http://oneiranavasis.blogspot.com/" />http://oneiranavasis.blogspot.com/">
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 το μέτρημα στο 9
 http://oneiranavasis.blogspot.com/
 
ένας επιβήτορας στο ρινγκ, μυρίζει αίμα κ'γουστάρει
άκακος, σαν αστραπή ζαχαρωτών
θανατηφόρος, σαν χρόνος που ασύλληπτα μονομιάς κυλά
μυρίζει, γεύεται άθελα, τ'ανάμικτο αίμα
κ'ο πόνος, κινητήριος δύναμη, για έναν ακόμη γύρο
εκεί που τα βλέφαρα κλείνουν
εκεί που τα χτυπήματα-ανυπεράσπιστα-αδύναμο τον βρίσκουν
εκεί ξυπνά...εκεί κάπως μαγικά...γεννιέται, απ'το πουθενά...

είναι ο επιβήτορας
που βράδια κ'πρωινά θρηνεί
κ'πάντα εκεί
κίνητρο αναζητεί
αυτά που μέσα του πνίγει....να γεννήσει...
μυρίζει το αίμα, ακόμα κ'ξεραμένο, από καιρό...στα ρουθούνια του φτάνει

...από μέσα του μια φωνή, κάθε βράδυ, τον ξαγρυπνά...κ'ας είναι τα βλέφαρα κλειστά...

μυρίζει, θυμάται τα δάκρυα
δικά του κ'άλλων
όλα δικά του τα νιώθει

περιμένει την στιγμή
που πάλι στο ρινγκ θα ξαναβγεί
τον αντίπαλο, αδερφό τον νιώθει-κ'ας τον πληγώνει

κάθε επουλωμένη πληγή
είναι αστραπή που ανάρρωσε
κάθε γροθιά μια αστραπή
που εγρήγορση ζητάει απ'την γη
αθέλητα κάνει στάχτη την ζωή
ηθελημένα εύχεται ζωή, να φέρει η καταστροφή...


24.1.2012


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 22
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά,Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

χαρμολύπη (η)(χωρίς πληθ.) = ανάμικτο συναίσθημα χαράς και λύπης.
 
XARMOLYPH
31-05-2012 @ 23:21



...κάθε επουλωμένη πληγή...είναι αστραπή που ανάρρωσε...




http://www.youtube.com/watch?v=ew0SGcU8WhY


nadin1974
31-05-2012 @ 23:22
::yes.::
zanneiotisa
31-05-2012 @ 23:29
Δεν έχω να πω κάτι...
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
XARMOLYPH
01-06-2012 @ 00:07


...θέλω να αφιερώσω την δημιουργία μου...στην Χριστίνα...κ'στην Κατερίνα...που άδικα...πλήττονται...


...όπως...κ'στα παιδιά...που δήλωσαν σήμερα...πως θ'αποχωρήσουν...απ'την σελίδα...


...όταν το μέτρημα είναι στο 9...εκεί...ξυπνά το ''οργισμένο είδωλο''...


...δεν αξίζει...για τίποτα...κ'για κανέναν...να παρατάμε...την μάχη...πριν χτυπήσει...το καμπανάκι...


...αξίζει...πάντα...να είμαστε έτοιμοι...για έναν ακόμη γύρο...


http://www.youtube.com/watch?v=uHavo17cW-U





Ιχνηλάτης
01-06-2012 @ 09:28
Αξιες και η Κατερίνα και η Χριστίνα.
Αξιοι κι αυτοί που αποχωρούν.
Θα χαρούν άραγε αν έστω και ένας σωθεί;
Ή θα πενθήσουν αν έστω και ένας ακόμη φουντάρει!
Ας θυμηθούν το χαμόγελο του παιδιού πως ξεκίνησε απο τον θάνατο ένός μικρού παιδιού και τι κατάφερε να κάνει σ` αυτήν την κωλοκοινωνία.
Ρίψη ασπίδας και φυγομαχία! Αυτό δεν είναι ούτε αξιοπρεπές, ούτε δημοκρατικό.
Το να αποχωρείς γιατί δεν περνάει η γνώμη σου είναι εγωισμός και τίποτα άλλο!
monajia
01-06-2012 @ 09:34
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ.....................

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΩΣΤΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ.ΜΗΝΑ...

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Sofitsa
01-06-2012 @ 09:54
ηθελημένα εύχεται ζωή, να φέρει η καταστροφή...
::yes.::
Rannia . k
01-06-2012 @ 09:56
Καταπληκτικό Κώστα!!!
Την καλημέρα μου και ένα όμορφο μήνα!!!
::yes.:: ::smile.:: ::yes.::
στίχος
01-06-2012 @ 13:23

Καλημέρα Κώστα και καλό μήνα..!

ένοιωσα λίγο Ρόκυ..
πριν το καμπανάκι συνειδητοποίησα το μέγεθος των αντιπάλων : ανύπαρκτο..αόρατοι και "λίγοι"..
δυο χρόνια με πολεμούν ύπουλα..ένα μήνα φανερά..αλλά σε στημένο παιχνίδι..
ατυχές για εκείνους στημένο παιχνίδι..

Σ' ευχαριστώ και σένα και όλους τους πραγματικούς φίλους
που αποδείξατε με τη συνολική στάση σας την αξία σας..
με τιμά η φιλία σας, με στηρίζει και με κάνει καλύτερο άνθρωπο..

Να διευκρινίσω ότι δεν θα αποχωρούσα από εγωισμό..αλλά από αηδία..

Τελικά παραμένω για να προσπαθήσω μαζί με όλους εσάς
να μην ξανασυμβεί κάτι παρόμοιο σε κανένα μέλος στο μέλλον..

παραμένω και θα προσπαθήσω μαζί με όλους εσάς
η σελίδα αυτή να σταματήσει να μετατρέπεται σε ρινγκ
και να αποκτήσει το νόημα
που με τόση εμμονή της στερούν κάποιοι θερμοκέφαλοι..
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
01-06-2012 @ 15:41
::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
ΚατεριναΘεωνα
01-06-2012 @ 17:42
Κωστη μας.....κατ αρχήν είναι ένα υπέροχο ποίημα
αλά και πεζό
δεκαδες σκεψεις και εικονες μετά την ανάγνωση
συρικνώνονται σε μία
αυτή της κοινωνίας
που μπορεί να είναι τόσο μικρη αλά και τόσο μεγάλη.
Σ ευχαριστώ και είμαι περήφανη
που σ έχω φίλο

elsa98
01-06-2012 @ 17:53
κάθε επουλωμένη πληγή
είναι αστραπή που ανάρρωσε
κάθε γροθιά μια αστραπή
που εγρήγορση ζητάει απ'την γη
αθέλητα κάνει στάχτη την ζωή
ηθελημένα εύχεται ζωή, να φέρει η καταστροφή...

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Υπέροχο ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ
01-06-2012 @ 18:08
εκεί που τα χτυπήματα-ανυπεράσπιστα-αδύναμο τον βρίσκουν
εκεί ξυπνά...εκεί κάπως μαγικά...γεννιέται, απ'το πουθενά.......ο εαυτός μας κρύβει δυνάμεις πολλές κι αντοχές...όσο και να χτυπάνε ξαναγεννιόμαστε απο το πουθενά κι εκεί που δεν το περιμένουμε....καταπληκτικό Κωστή!!!!!!!!!!!καλό μήνα ::hug.:: ::theos.::
maniauri
01-06-2012 @ 18:28
Η έμπνευση της δημιουργίας σου ιδιαίτερη !!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Καλό μήνα Κώστα
ierapostolos
01-06-2012 @ 19:28
....περιμένει την στιγμή
που πάλι στο ρινγκ θα ξαναβγεί
τον αντίπαλο, αδερφό τον νιώθει-κ'ας τον πληγώνει....
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Δεν έχω λόγια.
ALIROS
02-06-2012 @ 18:08
::angel.:: ::theos.:: ::theos.::
ALIROS
02-06-2012 @ 18:08
..περιμένει την στιγμή
που πάλι στο ρινγκ θα ξαναβγεί
τον αντίπαλο, αδερφό τον νιώθει-κ'ας τον πληγώνει. ::theos.::
ALIROS
03-06-2012 @ 22:53
http://www.youtube.com/watch?v=KXcsoOxS428&feature=related
φαλτσετα
04-06-2012 @ 07:32
καλημερα

::theos.::
elenipetrou
27-06-2012 @ 14:40
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
adespotoi
23-07-2012 @ 22:19
να ελπίζεις στην εκτίμηση όταν προσπαθείς σε κάνει δυνατό να
προσφέρεις περισσότερα.
XARMOLYPH
23-07-2012 @ 22:39



...έτσι είναι Παντελή μου...η εκτίμηση...αυτών που αξίζει να σ'εκτιμούν...είναι μέγιστη δύναμη...να'σαι καλά φίλε...





Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο