| |
| | Μόνο η ζωή έχει νόημα |  | | | Μη δίνετε σημασία, για την έκδοση είναι, εγώ κάτι δεν έκανα σωστά την προηγούμενη φορά!! | | |
Έτσι όπως είναι ο άνεμος,
έτσι όπως σπρώχνει την καρδιά μας,
έτσι όπως κρύος ή καυτός,
Τρελαίνει το άπειρο κερί μας,
(ηρέμησε, άνεμε, σε άνθρωπο φυσάς),
έτσι όπως κλαίει η καλαμιά
και μόνο στο άκουσμά του,
τρομάζει το ορφανό του κόσμου,
μαζεύει το κορμί του τις μορφές του.
Γιατί είναι ο άνθρωπος απλός
Κι απλά φοβάται,
Γιατί είναι ο άνθρωπος μικρός,
Μα από μικρά δεν ξέρει.
Έτσι όπως είναι ο άγνωστος,
έτσι όπως στέκεται στην πόρτα μας,
έτσι όπως σοβαρός σιωπά
Και πρέπει να μαντέψει,
(αλήθεια, τι άραγε θα δώσουμε;),
έτσι όπως ξένος συνεχίζει ,
χωρίς να πάρει τίποτα,
αλλάζει βήμα η πόλη μου,
φεύγει μακριά απ' τη θλίψη.
Γιατί είναι η πόλη μου απλή
Κι απλά φοβάται,
Γιατί είναι η πόλη μου μικρή
Κι από μικρά μαθαίνει.
Έτσι όπως είναι ο άμαχος,
έτσι όπως πια θα προχωρήσει,
έτσι όπως στην πέτρα έθαψε
Το γέλιο των προγόνων,
(μόνο η ζωή έχει νόημα),
έτσι όπως πάλι κρύβεται
η αλήθεια των σπουδαίων,
γλιτώνει ο σοφός τη σταύρωση,
και πια δε θα μιλήσει.
Γιατί είναι ο σοφός απλός
Κι απλά φοβάται,
Γιατί είναι ο σοφός μικρός,
Κι από μικρά θα μάθει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
 |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
