| |
Ρωγμές στο πρόσωπο μετράς
μετά από χρόνια που σε κοίταξε ο καθρέφτης
ποιος νύχτα άδειασε κλεφτά
τις στέρνες με τα ψέματα
κι αλήθειες βλέπεις
τα δάχτυλα πια δεν αρκούν
για να μετρήσεις τις χρονιές που έχουν περάσει
ποιοι σου μιλούν και ποιοι σιωπούν
ποιους αγαπάς, ποιοι σ' αγαπούν
έχεις γεράσει
Η θύμησή σου ασθενική
γυρνά στο χτες με δυσκολία, σαν να μη θέλει
ξεχνά ό,τι γεύση είχε πικρή
θυμάται μόνο είχε γευτεί
μια αγάπη μέλι
θάλασσα ο χρόνος που περνά
σε προκαλεί το σώμα σου μέσα να αφήσεις
με προορισμό το πουθενά
και στις σιωπές σου δόκανα
χίλια, να στήσεις
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
