| |
Σκιές παντού σκιές
Σε ένα σπίτι που δε ζούσα μέχρι χθες
Μικρές, γλυκές φωνές
πίσω ζητάω φορεμένες αγκαλιές
Σκιές, παντού σκιές
πάνω στους τοίχους ένα θέατρο βουβό
Μικρές, γλυκές σουβλιές
Στα παρασκήνια κρυμμένα σ αγαπώ.
Γίναν σκιές οι προσευχές
τα σ αγαπώ κ οι ενοχές
η έλλειψή σου στ αδιέξοδο πυξίδα
Γίναν φυγή, ο πόνος η σιωπή
ένα κλουβί η ανθισμένη μου αυλή
πως να ξεφύγω απ την ίδια μου
παγίδα
Κι εδώ χίλιες φορές
πάνω στους τοίχους λαξευμένες αγκαλιές
Τι θες, πες μου τι θες
δεν έχω άλλες εξηγήσεις σιωπηλές
Ποιός φταίει, και φταίω και φταίς
που τα κορμιά μας αποκτήσαν’ αμυχές
Μικρές, θολές στιγμές
ίσως να διώξουν του Απρίλη οι βροχές
Γίναν σκιές οι προσευχές
τα σ αγαπώ κ οι υπερβολές
η έλλειψή σου το φιτίλι στην ελπίδα.
Γίναν πληγή, ο πόνος κ η σιωπή
είν' το κλουβί μας σκουριάσμένο στην αυλή
μια είμ εγώ και μια εσύ μες στην παγίδα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
