| |
Σ' ένα ποτήρι γυάλινο
και πάντα διψασμένο
ρίξανε μια μπογιά,
να 'ναι ζωγραφισμένο.
Μα τότε ράγισε ευθύς
η καρδιά που μέσα του χτυπούσε
γιατί να δει πια δε μπορεί
τις στάλες που ποθούσε.
Κι όταν το παραθύρι άνοιξε
έγειρε στο τραπέζι,
τη μπάλα έσκασε
του αγοριού που παίζει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
