| |
Αναζητώ, λίγο νερό μες την αγκάλη σου,
ψεύτρα ζωή, πόσο χρεώνεις την αγάπη σου.
Για μια στιγμή, θα έλεγες πως είμαι άνθρωπος,
μα είμαι μόνο, ένα ποτήρι χάρτινο.
Και το φιλί, έχει το χρώμα που με πλήγωσε,
όλα τα χείλη κι αν μιλούν δε πείθομαι.
Χτύπα λοιπόν με το μαχαίρι σου,
κόκκινο είναι, δεν είμαι ταίρι σου.
R:
Δε φταις εσύ, μη μου σκοτίζεσαι,
και όταν φιλάς, να μη θυμάσαι τίποτε.
Χτύπα λοιπόν, δεν είμαι άνθρωπος,
απλώς μπερδεύτηκα, και έγινα παράλογος.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
