| |
[align=center][B][I]
Σκοτεινιά στην κάμαρα,άγρια φλόγα μέσα μου
τίγρη που παλλετε στις χορδές του αέρα
ένα πλάσμα της αταξίας εγκαταστάθηκε μέσα μου
κηλιδωμένη η ψυχή απ το φάντασμα βροχερής ημέρας
οι δήμιοι χορεύουν στο πάρκο
βρώμικο ρυάκι που ξεσκίζει την λογική
βυθίζει τι κούφιες κονχες των ματιών μου
κλείνουν οι βλεφαρίδες την σφαίρα μέσα μου
πονεμένο φως
έκρηξη!
σπίλωση
ανταρσία
σαν δάκρυα που πετάγονται σε θύμησες αγώνων χωρίς αιτία
παράθυρο ανοικτό δεν υπάρχει
συνωστισμός
παλικαρίσια γεράκια φτερουγίζουν χτυπώντας στα διάφανα κρυσταλα
τόσο κοντά και όμως χωρίς ελπίδα καμιά
ματώνουν τα σύνορα
δέντρα
λουλούδια
ουρανός
τόσο κοντά που ματώνουν με δύναμη τα σύνορα
κρυσταλινα, αλεξίσφαιρα,σύνορα
ματώνουν
σταγόνες βροχής
δίψα
ματώνουν με δύναμη τα σύνορα
σαν και την ψυχή μου κλεισμένα σε διάφανο κόσμο
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
