| |
κι αν ηρθε η ωρα
κι αν ηρθε η ωρα
για να μπεις μες την σιωπη σου
σε ενα ταξιδι
που σου εστειλε ο θεος
να κελαιδουν πριν φυγεις
πουλια του παραδεισου
και οδηγουν αγγελων
το σωμα στο κενο
με καρο την φωνη σου
ραγιζει η ψυχη σου
και με οπλες
που θα κρατησουν τον ρυθμο
παραπονο του ηλιου
που χανεται στην θλιψη
και δεν μπορει
να συμπληρωσει με το φως
την ωρα της αβυσου.
περασαν τοσες
λυκνιζωντας οι ωρες
σε σιγοκαιει
η καψα απ τον καημο
ταλαιπωρη η φωνη σου
τσακιζει την δικη σου
που δεν μπορει
ουτε να κλαψει απ τον χαμο
περηφανα ανεμιζει
η χαιτη αλογων και η πληγη σου
μεσα στην δοξα
πινει αθανατο νερο
να γινει ευτυχια
το μνημα δυστυχιας
σαν φτερουγιζει ο αερας στο κενο
παραδοξα η μοιρα
να γραψει την μορφη σου
στο περιστερι που το πεταγμα θα δω
ενα σημαδι η αναμνηση σου
να μεινει στην ψυχη μου
να καρτερει και η φωνη
που εισαι να σου πω
να μεινεις και να δινεις
αερα σην ζωης μου
και οξυγονο να αναπνεω
και να πω
τραγουδησε ψυχη μου
τραγουδησε ζωη μου
ενα πριν φυγεις να θυμαμαι πριν χαθω
αστερι να γεμισει
την νυχτα της φυγης σου
και των αγγελων τα φτερα σου
να κοιτω
αντιο ειναι τωρα
μα αντιο δεν θα πω
too dimitris aspiotis
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
