| |
τα μάτια σου φωτιά που με τυλίγει
όταν επιμόνα με διαπερνάς
τριαντάφυλλο η ψυχή μου
που ανοίγει
μα πρόσεχε τα αγκαθιά
της καρδιάς
υπάρχει μέσα μου ποτάμι
νύχτες ατελέιωτές καυμού
στο πάτωμα καρφιά
μοιάζουν οι ζητιάνοι
της μόναξιας και
του αναστεναγμού
μη ψάξεις
μες στα μάτια μου
γι α αγάπη
την πήρε καποτέ
μία αόρατη βροχή
με στέγνωσε
σαν του καφέ το κατακάθι
μίσο χαμόγελό
να..λίγο πιο κει
Μπήκε στην πόλη μου
και με άρπαξε
το γύρω γύρω όλοι μου
δε βάσταξε
φυσήξε τραγούδια μου
ήσυχα λιμάνια μου
έκοψε λουλούδια μου
με πήγε μακρυά
έκρυψε ταξίδια μου
της ψυχής λιοντάρια μου
τρόμαξε το όνειρο
κι έκλαψα όπως τα παιδιά
τρόμαξα πολύ
έτρεξα γυμνή
ξυπόλητο φεγγάρι
στη θαλασσά μου
έκοψα φιλί
ένιωσα τρελλή
να χάνω τον εαυτό μου
για τον έρωτά μου
Λίγο ακόμα θα μου πάρει
να συνέλθω εντελώς
στης καρδιάς μου το αμπάρι
να ξαναγελάσει φως
Λίγο ακόμα πίστεψε με
μια χάρη σου ζητώ
άσε να γιάνω το ναυάγιο
και θα πιάσω ουρανό
να κολλήσουν τα φτερά μου
σαν γοργόνα να πετώ
με ορμή στα ονειρά μου
και να ΜΟΥ χαμογελώ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
