| |
Κι απόψε η σκέψη σ' έφερε κοντά μου πάλι
κι υπήρχε χώρος στο κρεβάτι να ξαπλώσεις
μα εγώ το σώμα μου έντυσα με κρύο ατσάλι
να μην μπορείς κι άλλη φορά να το πληγώσεις
κι ούτε που θέλω πια ν' ακούσω για αγάπες
Θέλω μονάχα να καπνίσω ένα τσιγάρο
Μες τη φωτιά του να καούν οι αυταπάτες
Να ανοίξω τα πορτοπαράθυρα στο χάρο
Κι ας λαμπαδιάσει το φεγγάρι δε με νοιάζει
Κι η νύχτα ό,τι πιο μαύρο έχει ας φορέσει
Αφού ήσουν ψεύτικη και συ, τι με πειράζει
Χιλιάδες χρόνια το σκοτάδι αν διαρκέσει
Αφού δεν είσαι αληθινή, μονάχα μνήμη
Κι αφού το σώμα σου πια δεν μπορώ ν' αγγίξω
Ολόκληρή θα σε τυλίξω ατόφιο ασήμι
Εικόνα θα σε κάνω να σε προσκυνήσω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
