|
| Απ' Το Ημερολογιο | | | ΑΠ’ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
Ανοίγοντας κάτι παλιό,
στη θύμησή μου έρχονται εικόνες,
εικόνες από το σχολειό,
που δεν τις σβήνουν οι εποχές,
μα ούτε κι αιώνες.
Διαβάζω για αγάπες παιδικές
και για ρομαντισμούς, τόσο ωραίους,
διαβάζω για υπέροχες στιγμές
και περίπατους, θεέ μου… ωριαίους.
Διαβάζω για κάποια κοπελιά,
που ‘ταν ακόμη κοριτσάκι
και πήγαινε στην δεύτερη χρονιά,
κρατώντας πάντοτε σφιχτά,
εκείνο το μικρό τσαντάκι.
Οι ώρες πέρασαν γοργά,
πάει τελέψαν οι σελίδες,
κρατώ το δάκρυ μου πνιχτά,
μα στάσου, να ! οι πρώτες ηλιαχτίδες.
Ξημέρωσε ξανά ! νέα ζωή αρχίζει!
Και η θολούρα πέρασε
κι κοπελιά ξαναγυρίζει,
μα… το ημερολόγιο τέλειωσε.
Και τι μ’ αυτό και τι πειράζει,
πέρασ’ ο τρόμος της νυχτιάς,
τίποτε πια δεν μας τρομάζει
και πάντοτε να καρτεράς
τη μέρα που χαράζει!
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| | |
|
stav.stav 16-06-2012 @ 14:20 | kalo ::up.:: | | mipezia 16-06-2012 @ 16:42 | ωραίο ....!!!! ::up.:: ::up.:: | | Μαυρομαντηλού 16-06-2012 @ 18:10 | Και τι μ’ αυτό και τι πειράζει,
πέρασ’ ο τρόμος της νυχτιάς,
τίποτε πια δεν μας τρομάζει
και πάντοτε να καρτεράς
τη μέρα που χαράζει!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕ ΜΑΣ ΤΡΟΜΑΖΕΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::yes.:: ::yes.:: ::up.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|