| |
| | κρίσι κιάλι |  | | |
θά’θελα κρίση ο κύριος του παντός κι άλλη να μας χαρίζει
ώσπου να μήν αφήνουμε στο πιάτο ούτε έναν σπόρο ρύζι
να χάριζε ένα κιάλι στην ψυχή να κρίνει τις συνέπειες
τις μακρινές των πράξεων και των πιό μικρώνμας τις απρέπειες
(2012-06-04)
με την ευκαιρία, όχι ειδικά σε σχέση με το παρόν ποίημα αλλα σε σχέση με όλα, πρέπει να απευθυνθώ στον ΠΙΘΑΝΟ κ σε όλους τους άλλους που συνειδητά λατρεύουν με διάφορες ονομασίες τους αγγέλους του φθόνου κ της απάτης με τον αρχηγότους, όποια ψευδώνυμα κ άν του δίνουν. Αμύνεται ο πιθανός κ οι άλλοι του ίδιου συναφιού, ρωτώντας: "μά, ο άρχοντας του σκότους που λατρεύω, είναι η δύναμήμου. Πώς θα ήταν δυνατόν να τον αφήσω;".
Γι αυτό πρέπει να απαντήσω με πολλή πεζότητα. Πρίν λίγες μέρες είδα στο δρόμο πεταμένο ένα χαρτάκι που έγραφε κάποια λόγια του Εφραίμ του Σύρου: Όποιος θέλει να ελευθερωθεί, πρέπει να κηρύξει ανοιχτά τον πόλεμο στον σατανά κ όλεςτου τις δυνάμεις. Το ίδιο που έλεγαν ανέκαθεν οι Ζωροαστριανοί: Κάθεσου σκέψη, λόγος κ πράξη πρέπει να είναι εναντίον του Αριμάν κ των υπηρετώντου.
Κ τότε, πού θα βασιστείς κ με ποιά δύναμη θα πολεμήσεις; Το μόνο που χρειάζεται είναι να αντιληφθείς οτι δέν υπάρχει καμία δύναμη πουθενά στο σύμπαν που να μήν προέρχεται απο τον Θεό. Ει ο Θεός μεθ ημών, τίς καθ ημών; Απο εκεί κ πέρα, δέν είναι "διάβασες ένα βιβλίο κ τα έμαθες όλα". Δέν υπάρχει τέτοιο πράγμα. Όσο ζούμε μαθαίνουμε, κ όσο μαθαίνουμε εφαρμόζουμε. Αλλα το ζήτημα είναι να μυηθείς στην αγάπη. Με ποιόν τρόπο, εξαρτάται απο το πού βρίσκεσαι κ ποιός είσαι. Ο φαρισαίος δέν αλλάζει παράταξη. Προσκαλεί τον Χριστό σε γεύμα, αλλα δέν τηρεί την παράδοση που ήταν να δώσει στον φιλοξενούμενο ένα φιλί στο μέτωπο, να του προσφέρει μιά λεκανίτσα νερό να πλύνει τα πόδιατου, να του στάξει λίγο λάδι στο κεφάλι. Κ εκεί έρχεται η αμαρτωλή γυναίκα, του φιλάει τα πόδια, του βρέχει τα πόδια με δάκρυα κ τα σκουπίζει με τα μαλλιάτης, κ τον αλείφει με ακριβό αρωματικό έλαιο. Ο φαρισαίος δέν νιώθει, σκέφτεται μόνο οτι η γυναίκα ήταν αμαρτωλή. Δέν σκέφτεται τη συντριβή που έμπρακτα δείχνει, δέν καταλαβαίνει τί θα πεί οτι πολύ ηγάπησε. Οι σιβαΐτες, με οποιαδήποτε ονομασία οπαδοί του σατανά δέν καταλαβαίνουν τί θα πεί αγάπη, καταλαβαίνουν μόνο σέξ. Κ οι "shaktas", οπαδοί της δύναμης του σατανά, δέν καταλαβαίνουν ούτε το σέξ καθαυτό, καταλαβαίνουν μόνο τα υλικάτου προϊόντα, το σπέρμα κ το αίμα της περιόδου. Αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά.
Ο Κρσνά λέει: αυτό που μπορεί να εξαγνίσει τον καθένα, είναι η σκόνη απο τα πόδια των "vaisnavas", των αληθινών οπαδών του Θεού. Αλλα να την δεχθείς αυτήν τη σκόνη. Εδώ έχω έναν ολόκληρο ιστότοπο, που μπορεί να σου δώσει χίλια δυό ή χίλια οκτώ εφόδια στο σωστό δρόμο. Αλλα μέσασου αγάπησες το σωστό δρόμο; Εδώ ο ίδιος ο Χριστός ήτανε μέσα στην πολυκοσμία, ζουλήχτηκε ανάμεσα σε αμέτρητο πλήθος, κ σε μιά στιγμή λέει: ποιός με άγγιξε; -μά, του λένε, εδώ είναι πατείςμε πατώσε, κ εσύ ρωτάς "ποιός με άγγιξε;" - "ναί, γιατί ένιωσα δύναμη να βγαίνει απο το σώμαμου". Μιά γυναίκα πολλά πολλά χρόνια άρρωστη τον άγγιξε με την ελπίδα να θεραπευθεί, κ μόλις τον άγγιξε, θεραπεύθηκε αμέσως. Τόσοι κ τόσοι τον αγγίζανε εκει πέρα, κανένας άλλος δέν ένιωσε κ δέν έλαβε καμιά δύναμη. Αλλα η γυναίκα εκείνη, που χωρίς κάν να ζητήσει την άδεια κ χωρίς να το ξέρει ο Χριστός τον άγγιξε, αμέσως τράβηξε δύναμη απο το σώματου κ θεραπεύτηκε. Μιά ζωή μπορούμε να συζητάμε για τα μέσα, τους τρόπους, τις εμπειρίες στον αγώνα εναντίον του κακού για χάρι της ζωής κ της αληθινής ελευθερίαςμας. Αλλα οι συζητήσεις είναι για μετά. Το ζήτημα τώρα είναι, ένιωσες τί είναι απο το Θεό κ τί είναι απο τον εχθρό; Ο φαρισαίος τον Θεό είχε στο σπίτιτου, αλλα δέν τον τίμησε ούτε ώς άνθρωπο. Η αμαρτωλή γυναίκα ένιωσε οτι ο άνθρωπος εκείνος ήταν απο το Θεό. Όπως κ ο ίδιος ο Ιησούς ήξερε οτι ο Ιωάννης είναι απο τον Θεό, κ βαφτίστηκε απο τον Ιωάννη. Μήπως ανάγκη είχε να βαφτιστεί απο τον Ιωάννη; Αλλα είπε: αφού αυτός ο άνθρωπος είναι απο το Θεό, θα βαφτιστώ απο αυτόν. Ακόμη είπε: "κ ένα ποτήρι κρύο νερό όποιος σας δώσει εκεί που πηγαίνετε εν ονόματίμου, δέν θα χάσει την αμοιβήτου". Δικαιολογίες υπάρχουν πολλές για να παραμένεις στο στραβό δρόμο. "Μά οι παπάδες κάνουν αμαρτίες...". Άμα κάνουν αμαρτίες, σου δίνουν παράδειγμα προς αποφυγή. Κ άν διδάσκουν κάτι σωστό, εκείνο το σωστό να ακολουθήσεις. Γιατί κ ο ίδιος ο Χριστός είπε "εκείνα που κάνουν να μήν κάνετε, εκείνα που σας λένε να κάνετε".
Αυτό ήταν το κήρυγμα, δέν έχει άλλο, επίλογος είναι όπως στην Αποκάλυψη: όποιος θέλει να μείνει στο δρόμο τον κακό, ας μείνει. Κ όποιος θέλει να γυρίσει στον δρόμο τον καλό, άς γυρίσει. Δέν είναι μαγκιά να το παίζεις σατανιστής, σάν τα παιδάκια που ακούνε ρόκ σατανιστικά τραγούδια, ξυρίζουν τα μαλλιά σάν τους αγαπημένουςτους ροκάδες, κ μετά πάνε γράφουν γκράφιτι "είμαι δαιμονιστής κ μ αρέσει". Μαγκιά είναι εδώ που το σύστημα του σατανισμού δέν δείχνει να έχει ούτε μιά ρωγμή, να καταλαβαίνεις οτι πέρα απο την απάτη, καμία δύναμη δέν έχει. Η ελευθερία, η αλήθεια, κ η ζωή, είναι μόνο με το Θεό. ΑΜΗΝ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | το καλό, απο ΌΠΟΥ κι άν προέρχεται, είναι καλό· το κακό, απο ΌΠΟΥ κι άν προέρχεται, είναι κακό. | | | |
|
 |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
