| |
Χαράζω φλέβες…
ατόφιο αίμα στο χθες…
αποδυνάμωσα ξωτικά…
σε παραδώσεις…
ύλης…
παλμούς καρδιάς…
σιαμαίας ύλης…
αδιαφορώντας…
αλυσίδα στο σήμερα…
τρομάζουν οι νεκροί…
στον σφαγιασμό του έρωτα…
τα «μαστουρωμένα» κύτταρα…
ακόμη δοξάζουν το σύμπαν…
που αδυνατούσατε στα μπαλκόνια…
της αδράνειας…
Πεθαίνω…
για να Ζω…
Ζω…
για να πεθαίνω…
απομακρύνομαι…
για να Υπάρχω…
δεν δακρύζω…
στην θεά της Υπέρβασης…
δεν προδόθηκα…
όταν έσκυβα σε γκρεμούς…
εκστασιάστηκα…
ερωτοτρόπησα…
με ανεμώνες…
που δεν σπίλωσε κανείς…
ανύπαρκτος ο φόβος…
στα δοκάρια της αφής…
στο κορμί μου…
έντονα τατουάζ…
σφάξε τους ιστούς μου…
μονάχα τότε θα παρα-συρθείς…
στους ακραίους οργασμούς των πόθων…
εξάντλησα στην γένεση…
που δεν άντεξε…
η δική σας «ψυχή»…
Δεν ήμουν…
τυλιγμένος σε ομίχλες…
διείσδυσα στο άβατο…
που ψήφιζε…
στον Υπερθετικό…
την Ζωή…
Στέλιος Κ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
