| |
Αντανακλά το φως…
κρύβεται σε ασύμμετρες χαράδρες…
ναρκώνεται στο ημίφως…
είμαι απ’ έξω στις ρίζες του…
χαϊδεύω τον μίσχο του ήλιου…
ο χαφιές σφυρίζει…
κάτω απ’ το πεζοδρόμιο…
γδέρνει με την γλώσσα τις σόλες μου…
εγώ ακίνητος…
καρφωμένος στο πλακόστρωτο…
καρτερώ να γδάρει την πατούσα…
διψά για αίμα…
φαντάζομαι τα ραγισμένα του χείλη…
θέλει να ζήσει μέσα από μένα…
ο θάνατος αντ-έχει την Ζωή…
το σκοτάδι χωνεύει το φως…
ο εφιάλτης προσκυνά τον Θεό…
Ορίζομαι ή αυτό-εξορίζομαι…
στιγματίζομαι ή ονειροπολώ…
εντάσσομαι ή στρατολογώ…
εκτοπίζομαι ή καθ-οδηγώ…
σε ασάφειες οργής…
από υπόκωφα σύμφωνα…
Κι όμως…
στο λιμάνι έκρυψα λέξεις…
κάτω από σκούρα βότσαλα…
αποταμιεύω υγρές σκέψεις…
χωρίς ανακωχές…
με δι-έγραψαν…
τα ετυμολογικά λεξικά…
το Ακούς…
με αφόρισε η σύγκλητος…
με κατηγόρησαν για ασυδοσία…
βασανιστή στο αλφαβητάρι…
αιρετικό στις έννοιες…
καθαίρεσαν την αντι-ποίηση μου…
σαν ασεβή σκουπίδια…
την αποκάλεσαν...
λεκτικό πορνογράφημα...
με απέβαλαν...
Κι όμως...
μην ξεχνάς…
τις κρυμμένες λέξεις…
κάτω από τα βότσαλα…
θα τις συράψω κρυφά…
στο σκαρί μιας ξεχασμένης βάρκας…
με έναν τίτλο ανένταχτο…
δικόν μας…
πορνογράφημα του έρωτα…
Ψυχή μου…
Εσύ…
Στέλιος Κ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
