| |
Μπρος μου ανοιγόταν ένας δρόμος ατελείωτος
κι είπα θα τον πάρω κι όπου βγάλει
κι αν ακόμα γίνει και ο βίος μου αβίωτος
πίσω δε θα στρέψω το κεφάλι
ʼσχημα κι αν νιώσω
δε θα μετανιώσω
ό,τι διάλεξα δε θα προδώσω
Λάθη και σωστά μου
ειν' όλα δικά μου
τα μοναδικά υπάρχοντά μου
Και χαρά και πόνος
ειν' αυτός ο δρόμος
μα στο τέλος σε διδάσκει όμως
Ότι κατά βάθος
είναι μέγα λάθος
τη ζωή να μην τη ζεις με πάθος
Στάθηκα μπροστά σε ένα τοίχο με συνθήματα
που 'λεγαν τα χρόνια πως περνάνε
κι είπα ότι θέλω να γευτώ όλα τα αισθήματα
έστω και εκείνα που πονάνε
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
