| Έφυγε πια το τώρα
και γίνηκε καπνός,
μα η θλίψη ελπιδοφόρα
σ' οδηγάει πάντα μπρος.
Στο γεμάτο πόνο βλέμμα
δεν άργησε να 'ρθει
η μπόρα που σα ψέμα
σκοτώνει ό,τι μπορεί.
Κι εκείνα τα φεγγάρια
που βλέπαμε αγκαλιά
σαν κόκκινα φανάρια
σου γνέφουν μακρυά.
Της λησμονιάς τ' ανάθεμα
για πάντα γιατρικό
από πίσω κι άτιμα
σε ρίχνουνε νεκρό.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|