Μη μου μιλάς για την πόλη, για ένα βράδυ
για τους πνιγμούς μες στα στενά και την καταχνιά στα υπόγεια
μη μου μιλάς για τον Μπάνκσυ, για τα graffiti
για τα φώτα της και το λιμάνι της που φυλακίζει σκέψεις.
Θέλω να 'μαι εδώ, χωρίς υπόσταση
μακριά από την αγκαλιά του κόσμου
να φουσκώνω μπαλόνια
να ονειρεύομαι
μακριά από ψεύτικα φώτα και εσωτερικά σκοτάδια
μη μου μιλάς γι' αυτήν την πόλη έστω για ένα βράδυ
για τους ανθρώπους της και τα πρόσωπά τους
για τις μουσικές και το πώς σβήνουν τα πρωινά
δεν θέλω να 'μαι κομμάτι της
έστω για ένα βράδυ
