| |
Το τοπίο βρεγμένο και μουντό
κάνεις δεν τόλμησε ποτέ να το κοιτάξει
γιατί το όνειρο δε βγήκε αληθινό
μια αφορμή ψάχνει κι εκείνο να πετάξει.
Γέμισε με χώμα ο ουρανός
τον ήλιο κάποιος τόλμησε να κλέψει
την ώρα που έσπαγε στα δύο ο καιρός
προτού το μήνυμα του έρωτα να φέξει.
Κανείς δεν είναι εδώ
για να ακούσει την καρδιά μου που πονάει
κανείς δε νοιάστηκε ποτέ και για αυτό
ο πόνος μου θα συνεχίσει να διψάει.
Στα μάτια σου μεθάει η αυγή
μα εσύ δε γύρισες ποτέ να την κοιτάξεις
μόνο ποθούσα για λίγη στοργή
μα βιάστηκες καρδούλα μου να με πετάξεις.
Περίμενα σαν άνεμος τρελός
να σταματήσεις να μυρίσω τ' άρωμά σου
αχ ήτανε ο πόθος μου βουβός
για αυτό και πέθανα απαλά στο άγγιγμά σου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
