stixoi.info: Χάθηκε τώρα τ' όνειρο

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132760 Τραγούδια, 271264 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Χάθηκε τώρα τ' όνειρο

Η ώρα σαν το χείμαρρο κυλάει
τσακίζει τ' άδεια κόκαλα
κι όπου περνά πονάει
δε νοιάζεται να δει γιατί
να νιώσει την απάτη
μονάχα τρέμει στο γυαλί
στου πόνου μου τη στάχτη.

Φεύγουν τα χρόνια δεν κοιτούν
τον φόβο μόνο περιμένουν να φανούν
τ' αγριολούλουδο λυγίζει
και ματωμένα πέλαγα αρμενίζει.

Μιλάω μα κανείς δε με ακούει
χάνεται η φωνή μου στα βάθη της σιωπής
πονάω μα ποιος να με ακούει
στα μάτια μου δεν υπάρχει κανείς.

Το τρένο φεύγει αποβραδίς
στη στάση περιμένω κι είμαι μόνη
για να χαρώ τη θλίψη μου νωρίς
μη λάχει και με πιάσουνε οι φόβοι.

Στο βάθος μέσα καίγεται ο ουρανός
κι η φλόγα ανεμίζει στα μαλλιά μου
πάει τώρα πια πολύς καιρός
που εκείνος δεν είναι κοντά μου.

Δε φταίει αυτός , δε φταίω εγώ
μονάχα που στον πόνο του σβήνω
κι ας μην το ξέρει ούτε αυτό
εγώ μέσα του θα ήθελα να ζήσω.

Για μια αγάπη που δε βρήκε μονοπάτι
για μια πληγή που χρόνια αιμορραγεί
για μια ψυχή που βάλσαμο δε είδε
για εκείνη έχει φύγει τώρα η ζωή.

Χάθηκε τώρα τ' όνειρο
στου δρόμου μου τη μοίρα
και να το σώσω δεν μπορώ
δεν έχω πια ασπίδα!

Έπαψα πια να πολεμώ
ο λόγος μου χτισμένος
στου φεγγαριού το μάγουλο
που χέρι δεν τ' αγγίζει.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Μισιρλού

teiresias 27-06-2012 @ 13:21	Για μια αγάπη που δε βρήκε μονοπάτι για μια πληγή που χρόνια αιμορραγεί για μια ψυχή που βάλσαμο δε είδε για εκείνη έχει φύγει τώρα η ζωή. ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ. καλησπερα Μαρια. ::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
nadin1974 27-06-2012 @ 14:04	::smile.::
bellafonte 27-06-2012 @ 14:07	::theos.:: ::smile.:: ::smile.::
kwstis orf--- 27-06-2012 @ 14:25	Έπαψα πια να πολεμώ ο λόγος μου χτισμένος στου φεγγαριού το μάγουλο που χέρι δεν τ' αγγίζει!!!!!! εκπληκτικο!!!!! πανεμορφο ολο!!!! ::theos.::
Γεωργία Μαυρονύχη-Μάλτα 28-06-2012 @ 22:44	Μιλάω μα κανείς δε με ακούει χάνεται η φωνή μου στα βάθη της σιωπής πονάω μα ποιος να με ακούει στα μάτια μου δεν υπάρχει κανείς.. Τόσο όμορφο και τόσο λυπημένο... ::cry.:: ::smile.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο