| |
| | Ο δρόμος για τα λησμονημένα |  | | | καλημέρες... | | |
'Ηρθες, την ώρα που η νύχτα αρχίζει να γλύφει τις στέγες των σπιτιών,
που το ποτήρι κλέβει φιλί από τα χείλη σε κάθε γουλιά.
Aυτή ν’ η ώρα που γεννιέται η άλλη κόρη του ματιού…
Αυτή, που βλέπει τα διάφανα και τα ξεχωρίζει.
Βλέπει ανθρώπους όχι σε τίτλους και λεζάντες τυλιγμένους,
παρά με πράξεις παλαιές των, κεντισμένες στο χάλκινο σώμα τους
Και είδες, σου είπα , παράσταση , τον έρωτα σα βαρκάρη ,
με το θάνατο πλάι να του προσφέρει οβολό
και απέναντί τους ο πόλεμος να αλέθει τον κόσμο.
Κάτω, αγάλματα και φίδια που είναι οι σωσίες των ανθρώπων και των θεών.
Και σε ένα μικρό χάσμα του ουρανού, παιδιά να γίνονται νομίσματα και να πέφτουνε στη σπηλιά ενός πράσινου λόφου.
Ότι είδα μου είπες εσύ, μια πόλη με ρσγισμένες καμπάνες.
Δίχως πουλιά προφητικά να λαλήσουν τη πηγή του σύμπαντος.
Αιώνια γαλήνη και συντριβή του πόνου
Όρθιος χρόνος να τέμνει τους ορίζοντες , όχι να τους ενώνει,
και πάνω ψηλά, τυχαίο αστέρι να δίνει το σπέρμα του στη γερμένη σελήνη.
Γλυκά καλοκαίρια να ταΐζουν με τη σάρκα τους, τα ροδάκινα και τα σύκα.
Θυμάσαι , τα βλέπαμε αυτά στον ίδιο άνθρωπο,
εγώ σε εσένα και εσύ σε εμένα και καμαρώναμε μες το κρασί και το σκοτάδι.
Οι παραστάσεις νέες κάθε βράδυ.
'Ηρθες τώρα ξανά σχεδόν ζωντανή μπροστά μου κι εγώ σα γελοίος έκλαψα.
(Α)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 3
| | | | | | | |
| | Ο κιμάς κόπτεται παρουσία του πελάτη | | | |
|
psixopedi
28-06-2012 @ 12:52 | κορυφαίο, μπράβο! | | FRACTALS
28-06-2012 @ 13:07 | Κατευθείαν στην καρδιά με βρήκε.... Μπράβο
http://www.youtube.com/watch?v=JSw6XjJxmAQ&feature=related
Της Άρνης το νερό
Μουσική Στίχοι Ερμηνεία: Σταύρος Σιόλας
Εικόνες - παρουσίαση: ΚαΤερίνη
Της Άρνης το νερό Της Άρνης το νερό
Της αρνησιάς Της αρνησιάς τη βρύση
Της Άρνης το νερό το ήπιες και...το ήπιες και μ' αρνήθης
Αχ, αγάπη μου, στα χείλη στάξε να το πιω
της Άρνης το πικρό νερό,
κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ
και πάλι εσένα άμα σε δω
κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ
και πάλι εσένα θ' αγαπώ
Της λήθης το στενό το πέρασες... το πέρασες κι εχάθης
Αχ, αγάπη μου, στα χείλη στάξε να το πιω
της Άρνης το πικρό νερό,
κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ
και πάλι εσένα άμα σε δω
κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ
και πάλι εσένα θ' αγαπώ
στα χείλη στάξε να το πιω
της Άρνης το πικρό νερό,
κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ
και πάλι εσένα άμα σε δω
κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ
και πάλι εσένα θ' αγαπώ...
.........................................................
Βασίζεται στο ποίημα ¨ΛΗΘΗ¨ του Λορέντζου Μαβίλη
"Λήθη"
Καλότυχοι οἱ νεκροὶ ποὺ λησμονᾶνε
τὴν πίκρια τῆς ζωῆς.
Ὅντας βυθίσει
ὁ ἥλιος καὶ τὸ σούρουπο ακλουθήσει,
μὴν τοὺς κλαῖς,
ὁ καημός σου ὅσος καὶ νἆναι
Τέτοιαν ὥρα οἱ ψυχὲς διψοῦν καὶ πᾶνε
στῆς λησμονιᾶς τὴν κρουσταλλένια βρύση·
μὰ βοῦρκος τὸ νεράκι θὰ μαυρίσει,
ἂ στάξει γι᾿ αὐτὲς δάκρυ ὅθε ἀγαπᾶνε.
Κι ἂν πιοῦν θολὸ νερὸ ξαναθυμοῦνται.
Διαβαίνοντας λιβάδια ἀπὸ ἀσφοδύλι,
πόνους παλιούς, ποὺ μέσα τους κοιμοῦνται.
Ἂ δὲ μπορεῖς παρὰ νὰ κλαῖς τὸ δείλι,
τοὺς ζωντανοὺς τὰ μάτια σου ἂς θρηνήσουν:
Θέλουν μὰ δὲ βολεῖ νὰ λησμονήσουν.
σημ. Άρνη είναι μια πηγή στην Άνδρο αν και στη αρχ. Ελλ. Μυθολ. Άρνη ήταν η πηγή που βρισκόταν στον κάτω κόσμο στη Λήθη από όπου έπιναν οι νεκροί για να ξεχάσουν τι άφηναν στον πάνω κόσμο... | | Αμάλθεια
29-06-2012 @ 11:43 | Ο τελευταίος στίχος δίνει μια παράξενη,συγκινησιακή
ώθηση σε όλο το ήδη υπέροχο ποίημα
Ό,τι είδες και είδε το είδα και γω....
| |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
