| |
Τώρα που ο ήλιος δε φωτίζει σαν πρώτα
Και το φεγγάρι δε χαϊδεύει τη νύχτα
Τώρα που έκλεισα της καρδιάς μου τα φώτα
Όσα ψέματα σου ‘μειναν ρίχ’ τα
Τώρα που γέμισαν τα όνειρα σκόνη
Και τ’ αστέρια στερέψαν από ευχές
Τώρα που η ψυχή μου γέμισε χιόνι
Όλο το μέλλον σου ξέμεινε στο χθες
Μείνε μόνη σου, τερμάτισες πρώτη
Στον αγώνα που κάποτε έτρεξα
Στο παραμύθι σου τον ωραίο ιππότη
Προσπάθησα μα στο τέλος δεν έπαιξα
Τώρα που ο χρόνος κυλάει αργά
Και η κάθε μέρα μου ,θυμίζει αιώνα
Τώρα τα μάτια μου κοιτάνε μπροστά
Όλα τα σχέδια κεντράρουν στο χώμα
Τώρα που η θάλασσα τελείως μαρμάρωσε
Και όλες οι πέτρες σιγά σιγά έλιωσαν
Τώρα που το θάρρος μου ψηλά σκαρφάλωσε
Όλοι οι άσσοι απ’ το μανίκι σου τέλειωσαν
Μείνε μόνη σου, τερμάτισες πρώτη
Στον αγώνα που κάποτε έτρεξα
Στο παραμύθι σου τον ωραίο ιππότη
Προσπάθησα μα στο τέλος δεν έπαιξα
[align=center]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
