| [color=green][B][I]Τραγουδούσες και άνθιζαν οι κρίνοι
τραγουδούσες και τα πουλιά σώπαιναν
Η φωνή σου γάργαρο δροσερό νερό
η παρουσία σου ήλιος φωτεινός
Σε αναθυμούνται ακόμη στη γειτονιά
όμορφος, ψηλός
Το μυαλό σου
ακουλουθούσε δρόμους
που κανείς δεν γνώριζε,
κανείς δεν κατανοούσε
Πηγαινοερχόσουν με τα γατιά,
τα σκυλιά σε ακολουθούσαν
οι κότες, τα κοκόρια
ένα κουνέλι συνοδοί
λένε...
και ας ...
ήσουνα για κάποιους ο "λειψός" της γειτονιάς
Μάτια Ψυχής
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|