| |
Ξεχαστήκαμε...
τα πρόσωπα απέναντι...
τα μάτια κυλούν στην έξοδο...
ξενιτεύεται η σκέψη...
κουρασμένες οι σάρκες...
αναθεματίζοντας τα άγονα ταξίδια...
σύροντας σκόνη στα ίχνη του χθες...
σκεπάζοντας τις νύχτες...
Ξεχαστήκαμε...
σαν άγνωστοι περαστικοί...
μιλώντας διαφορετική γλώσσα...
αινίγματα στον ομφάλιο λώρο...
της δικής μας γένεσης…
δεν έλαμψαν λύσεις...
οι νότες ράγισαν…
αλλόφρονες κραυγές...
εκτέλεσαν την ακοή…
Ξεχαστήκαμε...
σαλπάροντας στο πρώτο τρένο...
χωρίς προ-ορισμούς...
καθισμένοι σ' ένα άδειο βαγόνι...
χωρίς επιζώντες...
μονάχα με κραδασμούς...
και σιωπές…
Ξεχαστήκαμε...
σφαλίζοντας δυνατά την πόρτα...
περπατώντας αθόρυβα σαν σκιές...
κοιτώντας τον ουρανό και τα’ αστέρια...
μας ξέχασαν...
τα ξεχάσαμε...
εγκλωβισμένοι…
στης κόλασης το παιχνίδι...
Ξεχαστήκαμε...
ξεφτίζοντας τα χρώματα...
αλλοιώνοντας τα όνειρα...
σε δι μορφικές άπνοιες ...
Ξεχάστηκα...
σε αιχμηρά σύμβολα...
Ξεχάστηκα...
ναρκωμένος...
από άτιμους όρκους…
διχοτομημένες υπο-σχέσεις…
άγουρες αγάπες…
οδοντωτούς έρωτες…
ανάξιες «αξίες»…
σε παρα-καλώ...
μην μιλήσεις…
μην με συγ-κρατήσεις…
κατεβαίνω στην πρώτη στάση...
αθόρυβα...
θα ξαπλώσω στις ράγες…
θα ταξιδέψω με το επόμενο τραίνο…
χωρίς εισιτήριο…
χωρίς εσένα…
Στέλιος Κ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
