| |
Τηλεφώνησα να δω τι κάνεις,
Μα φοβήθηκα μη με πικράνεις,
Μήπως φανώ ένας άγνωστος για σένα
Κι ότι περάσαμε είναι πλέον ξεχασμένα.
Τόλμησα νόμισα πως θα μιλήσεις
δεν περίμενα στην σιωπη να μ’αφήσεις.
Μετά από λίγο η γραμμή κατειλλημένη.
Όλα τελειώσαν και γίναμε ξένοι.
Θόλωσα, δεν μπορούσα καθαρά να δω,
Τέτοιο τέλος πώς να το ανεχτώ,
Πέταξα ότι βρήκα μπροστά μου,
Σα γυαλί ράγισε η καρδιά μου..
Σε μια αγάπη δεν μπορείς, τα αυτονόητα να δείς,
Γιατί το φως του έρωτα σε τυφλώνει,
Κι αν μια μέρα μόνος βρεθείς, στην μοναξιά μην αντισταθείς,
Αστη για λίγο στην ζωή να κρατάει το τιμόνι..
Όσο κι αν λείπεις από εδώ,
Στην σκέψη συνεχώς σε ψάχνω,
Είσαι παντού όπου κι αν δω,
Σε μελλοντικα σχεδια που φτιάχνω,
Αν καποιο βράδυ φοβηθω,
Θα τρέξω να σε ψάξω,
Σ’ένα ονειρο που έμεινε μισό,
Κι αν δεν σε βρω, μεσα μου θα κλαψω,
Κι ο ηχός της γραμμης με σκοτώνει,
Το 'για μας' αφήνει το τιμόνι..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
