Απόφασισα να χαμογελάω,
Γιατί στους ανθρώπους αρέσει το χαμόγελο
Να χαιρετώ όπως όλοι οι αλλοι,
Γεια σας τι κανετε καλά ,λατρεύω αυτό που φοράς,
Και σαν φεύγω να κάνω ελεύθερα
¨Ένα μορφασμό αηδίας
Εμαθα να λέω ναι στα πιο μεγάλα όχι
Να σωπαίνω όταν τα μέσα μου ουρλιάζουν
Να βάφω το κόκκινο της ψυχής μαύρο μαύρο..
Να σβήνω κάθε πάθος, καθε αίσθημα
Σ'ένα γυαλλί να κρύβομαι
Να ζωγραφίζω ένα κύκλο από αλάτι
Να μπαίνω μέσα
Μην πλησίασει κανείς. Ως εδώ..Δεν πάει πιο περα
Να μοίαζω να μαι σε όλα μέσα
Σ'ολους τους κύκλους , τα τρίγωνα..
Κι όμως..
Να μαι ακόμη αυτή που μένει έξω
Μονη
Ξένη
