| Χθες με πυροβόλισαν εκατομμύρια πιστόλια μαγικά.
Και στο τέλος έμεινε μια φωτιά που την δίψα έσβησε
των ανδρίκελων που κοστούμια φοράν.
Στη φαμίλια μου δώσαν δυο σημαίες να φορά.
Γιατί μάνα μου με μαχαίρωσες ξανά;
Χθες με είπαν ήρωα ενώ τη λέξη θύμα έπρεπε να πουν.
Και στο τέλος ρίξαν δάκρυα πολλά και τιμές μου πρόσφεραν.
Μα δεν ήξεραν πια τι θα τους έλεγα.
Τούτη η γη είναι πια τάφος που μας σκέπασε.
Και ο ένοχος τ' όνομα του ξέχασε.
Χθες έκλαιγε η φωτιά που με έστειλε μακριά.
Και στο τέλος η φωτιά στο κελί που άλλοι θα' πρεπε να ζουν.
Της φορτώσανε όσα τους καταλογούν.
Κι η φωτιά σωπάει και στο βάθος θα σταθεί.
Απ' τα μάτια της όλοι θα' χουνε χαθεί.
"Για τις πατρίδες, που φτιάχνουν ήρωες εν καιρώ ειρήνης.."[I]
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|