| |
Το φως αυτό που σου ταιριάζει
δε φόρεσε σκιά να 'ρθει.
Ήρθε σα νερό ζεστό που στάζει,
ν' αγκαλιάσει χώμα απ' το κορμί.
Κι απ' το ζεστό πηλό που φτύνει
δύο πουλιά θ' αναστηθούν.
Το 'να αγάπη θα σε ντύνει,
τ' άλλο φως για να σε δουν.
Η βροχούλα που η βιόλα σέρνει
σα θα πιάνει θα χαθεί
το σκοτάδι που σου παίρνει
κάθε χρώμα από τη γη.
Ο φλοίσβος που στα βράχια
χάραξε τις νότες με αφρό
συναγωνίζεται τα στάχυα
που ακουμπούν τον ουρανό.
Στον ξαπλωμένο ο κόσμος μοιάζει
αποτσίγαρο, βαρύ, σβηστό
που ο καπνός του τον σκεπάζει
μες σε σύννεφο απαλό.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
