Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131919 Τραγούδια, 269727 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ποτό θανάτου
 είναι πολύ σκληρό αλλά μου βγήκε...
 
Η μέρα γδύθηκε το φως και νύχτα μοιάζει
η θάλασσα έπνιξε το γαλανό της χρώμα
Πάγωσε η βροχή και γίνηκε χαλάζι
Μ' ορμή που δέρνει δεν ποτίζει πια το χώμα

Πέθανε ο ουρανός κι ορφάνεψε η σελήνη
Αυτόχειρας ο ήλιος καίει τον εαυτό του
Μάγος ο χρόνος που όλο μάγια δένει- λύνει
Κρυφό κρατάει απ' τον καθένα το γραφτό του

κι εγώ για να ερμηνεύσω του μυαλού τις πτήσεις
οιωνοσκόπους κάλεσα ανατολίτες
και σπλαχνομάντες ειδικούς στις αιμοπτύσεις
που βρίσκουν την αιτία στης ψυχής τις λύπες

και Βρήκανε νεκρό το νου στα σπάργανά του
Κι εσένα να πασχίζεις να τον αναστήσεις
Κι ανέρωτο μου είπαν να πιω ποτό θανάτου
Που προκαλεί γαλήνιες μέθης παραισθήσεις…




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
MARGARITA
12-12-2005
Πάρα πολύ, πολύ, καλό!!!!!!!!
Ανώνυμο σχόλιο
12-12-2005
Φοβερό Χρήστο.. πολύ δυνατό...
Ευτυχία
12-12-2005
εκπληκτικό!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
elli
12-12-2005
Ξόρκισες το θάνατο...Καληνύχτα χρήστο:)
renouli
13-12-2005
Πάρα πολύ ωραίο!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο