| |
Σαλπάρισα για τ' ανοιχτά
φεγγάρια κάστρα να κουρσέψω
πριν η άνομη φωτιά
απ' τη γραμμή με βγάλει έξω.
Πολλές φορές σα μέτρησα
τ' αστέρια στο κατάρτι
τα δάκρυά μου στέρεψα
καβάλα σ' άσπρο άτι.
Με πήγαινε απ' τη θάλασσα
μπροστά προς το φεγγάρι
και τ' όνειρο σα χάλασα
το άτι θα το πάρει.
Πιστός ταξιδευτής στερνός
που χάρισε σ' έμένα
όνειρα που γίνηκαν καπνός,
σακιά για τον πυθμένα.
Ναυάγια τα φόρεσε
να βγει να ταξιδέψει
η σκέψη που με πόνεσε
πριν τ' όνειρο μισέψει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
