| |
Επικριτές
κόλακες…
υποστηρικτές…
περνάτε δίπλα απ’ τα παιδιά μου…
τα χλευάζετε…
τα θαυμάζετε…
προσπερνάτε αδιάφορα…
λες κι είναι αόρατα…
Εκκένωσε η πλατεία…
κι εγώ δέσμιος…
να τα συντάξω την φαμίλια μου…
φυλακισμένος να τα κοιμίσω…
χωρίς δια-κρίσεις…
με την ίδια αγάπη…
με την ίδια φροντίδα…
γιατί όλα τα γέννησα…
σ’ ένα λευκό χαρτί…
Ξαπλωμένος…
αγκαλιά με γράμματα που ξέχασα…
με λέξεις που παίδεψα…
ξενυχτώ στην απομόνωση…
που ονομάζετε παράδεισο…
παρα-σύρομι στον βυθό μου…
δίχως αναπνευστήρα…
εξερευνώντας την δική σας ζωή…
ανιχνεύοντας την δική μου διαδρομή…
χωρίς μια καληνύχτα…
χωρίς μια προς-ευχή…
Αύριο θα είμαι ο διφορούμενος ποιητής…
στης κόλασης τις αναθυμιάσεις…
στου παράδεισου το όραμα…
στου έρωτα τις παρεκτροπές…
άγγελος και δαίμονας…
σε δημόσια κατά-κραυγή…
σε ξέφρενο χειροκρότημα…
δίχως μια καλημέρα…
μονάχα με το δόρυ της κριτικής…
Έπλασες εσύ…
κι εσείς…
το δικό σας παραμύθι…
σχεδιάσατε τον ανέντιμο εφιάλτη…
τον ιδανικό εραστή…
πάνω στα ιδρωμένα μου δάχτυλα…
στις ταχυκαρδίες…
στις υποτάσεις…
στην κόντρα μου με την ζωή…
υπόλογος…
στα ρουσφέτια της φαντασίας σας…
κατηγορούμενος…
στις ψευδορκίες της σκέψης σας…
διαθέσιμος…
ακάλυπτος…
ηττημένος και νικητής…
Πλησιάσατε…
σε από-σταση αναπνοής…
ερωτοτροπήσατε ασύστολα…
πυροβολήσατε…
εξ επαφής…
μα κανένας σας…
δεν έλυσε την εξίσωση…
από δυο τόσο δα μικρές …
οριζόντιες γραμμούλες…
στο σύμβολο «ίσον»…
τι συμβαίνει…
στην Ζωή…
στην Ψυχή…
στην Ύπαρξη…
από το γαμημένο βάφτισμα…
που μου καρφώσατε…
το όνομα που καθιερώσατε…
τόσο ανώδυνα…
τόσο απλά…
αποκαλώντας με…
" Ποιητή " …
Στέλιος Κ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
