| |
Ξέπλυνα τα βήματά...
στης ακτής την άτρακτο...
όταν περπατήσαμε την πρώτη φορά...
κλέβοντας ένα τριαντάφυλλο...
κρύβοντας τούς πόθους...
στις ρίζες των γέρικων πλατάνων...
κι αυτοί χάνονταν...
ερωτοτροπώντας...
σε κρυφές σκέψεις...
Πέταγα...
σε γυμνά βότσαλα ευχές...
χαμηλώνοντας τα φιλιά μου...
υγρά χείλη...
απόκρυφες πλεύσεις...
ζωγράφιζα...
στο χάρτινο τραπεζομάντιλο
αγάπης διαδρομές...
με βελούδινο μανταλάκι…
επιθυμίας...
Γέρασε ο χρόνος...
ρυτίδωσαν τα βήματά του...
ξέχασε από ανία...
τον μίσησα...
έμεινα πίσω...
ξυπνώ τον έρωτα...
χαράζοντας στον καθρέφτη τ' ουρανού...
το όνομα σου...
Σκουριασμένες εικόνες...
χειροκροτώντας οι ρουφιάνοι...
εκμεταλλεύονταν το ταξίδι...
σε μονοπάτι αλκοόλ...
σπέρνοντας ατσάλινες παγίδες...
στην "ευημερία" της αγάπης...
τώρα...
λούφαξαν...
στο λημέρι της μιζέριας...
γεύονταν άθλιες σιωπές...
για το "καλό" μας...
βροντοφωνάζω...
φεύγοντας...
Κι εγώ...
έμεινα πίσω...
να μετα-μορφώσουμε...
έφηβο τον χρόνο...
ανα-ζητώντας...
τα μονοπάτια του κορμιού σου...
σαν να ήταν η πρώτη φορά...
που συνουσιάζομαι αχόρταγα...
υγρές ανάσες...
αχόρταγες ηδονές…
αναρχούμενοι πόθοι…
γυμνός ο έρωτας...
καρτερεί...
τις ζωές μας…
Ψυχή μου...
Εσύ…
Στέλιος Κ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
