| |
Βράδυασε κι έφυγε η μέρα μακριά
και άφησε τον ήλιο μονάχο να γερνάει.
Πάλι ξεπρόβαλε νύχτα βαθιά
κι ο Χάρος τις μέρες μας γελώντας μετράει.
Αέρας σηκώθηκε, τα σύννεφα φύγαν
τα δέντρα γυμνώθηκαν και πέσαν τα φύλλα.
Ψυχές τη θέση μας στο μνήμα μας πήραν,
Σπάσαν’ τα φέρετρα και κάψαν’ τα ξύλα.
Φύγανε οι μνήμες και μείναμε μόνοι,
άγραφοι ήρωες, ιππότες μοιραίοι.
Αγρότες γινήκαμε σε στείρο αλώνι
στο Χάρο σταθήκαμε πάντως γενναίοι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
