| |
Άσε με για σένα να ντυθώ
Να φορέσω τα γιορτινά, τα ρούχα της αγάπης
Να στολίσω τη ψυχή μου με πορφυρές κορδέλες
Με χρώματα και σχήματα της ασάλευτης δύσης
Άσε με να σε χορεύω,
Να σε γυρίζω, να σε κουνώ
Μες στο αστρικό το φως της νύχτας
Που δεν έχει μάθει στην αιδώ
Άσε με για σένα να ξυπνώ
Τα πρωινά που δε βγαίνει πια ο ήλιος
Που δεν ξεκινά η μέρα στην αγάπη
Που δεν αντικρίζεις της αυγής σκιρτήματα.
Άσε με να σε κοιτάζω
Σε σένα μοναχά τα μάτια μου να στρέφω
Να ρουφώ τις ζωογόνες λάμψεις της μορφής σου
Να μεταγγίζω ζωή από τη θωριά σου.
Άσε με να υπάρχω
Μια στάλα κρεμασμένη στα πέταλά σου
Το χρώμα σου να δανειστεί η διάφανη μορφή μου
Το μύρο που αναδίδεις να αναπνέω
Άφησέ με να σ’ αγαπώ
Χωρίς το φόβο του θανάτου
Άσε τα χειμερινά μου αισθήματα
Να προσμένουν μια άνοιξη ψυχών.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
