| |
Πάει καιρός που έχεις φύγει μακρυά μου
και αυτό που νιώθω τωρα θα σου πω
πως η ζωή μου έχει γίνει μακρυά σου
ένα κουφάρι χωρίς αιτία και σκοπό
Πάνε μέρες, δεν ακούω την φωνή σου
και ηχούνε όλες φάλτσα οι μουσικές
ένα όργανο ακούρδιστο, μονάχο
που κανένας δεν αγγίζει τις χορδές
Πάνε μηνες που χω να πάρω το φιλί σου
και απ' τα χείλη σου να μην μπορώ να πιώ
στου παραδείσου σου, καρπος απαγορευμένος
που τον δοκίμασα και θα εξοριστώ
Μα ότι γράφει μέσα μου δεν ξεγράφει
δεν καλύπτεται από πάνω με μπογιά
είσαι αυτή που που θα θελα να κανω
μια γειτονιά γεμάτη με παιδιά[align=center]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
