| |
Άνθρωποι που κλαίνε
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Οι άνθρωποι που κλαίνε ασκούν στους άλλους την ίδια επιρροή με τα αυτοκινητικά ατυχήματα. Κανείς δεν μπορεί να μη γυρίσει να κοιτάξει.(Κ. Λάκμπεργκ-Οικογενειακά μυστικά)
Οι άνθρωποι κλαίνε όταν αισθάνονται σωματικό ή ψυχικό πόνο, αλλά και για άλλους λόγους, όπως θυμός, αγανάκτηση απογοήτευση αλλά ακόμα και από χαρά.To κλάμα είναι συνήθως αποτέλεσμα συγκινησιακής, αρνητικής η θετικής φόρτισης. Το αληθινό κλάμα το ξεχωρίζεις από το ψεύτικο δηλαδή από την κλάψα και το φάλτσο. Ο λυγμός, η ανώτερη απόχρωση του κλάματος, σε πείθει για την πραγματική αιτία που το προκάλεσε. Επίσης όταν κάποιος κλαίει βουβά είναι φανερό ότι το κάνει επειδή δεν μπορεί να ξεσπάσει και να εκτονωθεί.
Υπάρχουν άνθρωποι που κλαίνε αυθόρμητα πάρα πολύ εύκολα. Το έχουν ανάγκη. Εκτονώνονται με το κλάμα. Ίσως επειδή προσβάλλονται εύκολα. Ίσως επειδή έχουν μειωμένες αντοχές. Ίσως επειδή έτσι έχουν μάθει να εκφράσουν την θλίψη ή τον θυμό τους. Πάντα λένε ότι οι γυναίκες, που είναι αδύναμες, κλαίνε εύκολα, και άλλωστε το έχουν στο τσεπάκι τους. Μερικές όμως το κάνουνε εκ του πονηρού για να αναμοχλεύσουν καταστάσεις και ενοχές στους γύρω τους και για να εκμεταλλευτούν τους άντρες. Υπάρχουν επίσης ερασιτέχνες ή επαγγελματίες ηθοποιοί που υποδύονται το κλάμα. Σαν άνθρωπος έχω αρκετό εγωισμό ώστε να μην κλάψω εύκολα και κυρίως δεν το κάνω όταν οι άλλοι το θέλουν. Με την πάροδο του χρόνου και μετά από πολλές δοκιμασίες που πέρασα τώρα λειτουργεί ο αυτοσεβασμός μου που δεν μου επιτρέπει να κλάψω.
Τελευταία συναντώ πολύ συχνά ανθρώπους που κλαίνε. Στο δρόμο, στο χώρο της δουλειάς μου, στα ΜΜΜ και στην τηλεόραση. Με πονάει όταν τους βλέπω. Φταίει η οικονομική κρίση ,η ανεργία και η ανασφάλεια, και φυσικά ότι οι ηθικές μας αξίες έχουνε χαλαρώσει υπερβολικά; Πιέστηκαν αφόρητα, εγκαταλείφθηκαν και νοιώσανε παραμερισμένοι; Μήπως φταίει ότι πολύ εύκολα κάποιος καταθέτει τα όπλα του όταν βλέπει ότι η κοινωνία και το κράτος τον έχει εγκαταλείψει; Καταρρέει όταν διαπιστώνει ότι καταστρέφονται τα όνειρα του. Από μικρή είχα μία ευαισθησία απέναντι σε κάποιον που κλαίει. Ένοιωθα αλληλέγγυα με κάποιον που υποφέρει . Πίστευα ότι κάποιος κλαίει μόνο όταν νοιώθει προδομένος .Από τον κόσμο ή από τον εαυτό του. Δεν πρέπει να τον ξέρω. Δεν είναι απαραίτητο να ξέρω και για τι κλαίει. Καμία σημασία δεν έχει αν είναι άντρας ή γυναίκα, μεγάλος ή μικρός. Φτάνει να δω δάκρυα στα μάτια του για να ΄΄ λυγήσω ΄΄ και να συγκινηθώ. Θέλω να πιστέψω ότι καταλαβαίνω εύκολα το ψεύτικο και το προσποιημένο κλάμα. Το υποψιάζομαι όταν βλέπω κάποιον να κλαίει ξαφνικά, ενώ μιλούσε κανονικά ή για ανούσια πράγματα. Ως γιατρός επίσης δεν μπορώ να μην επηρεαστώ από το κλάμα των ασθενών και των συγγενών τους. Με επηρεάζουν πολύ. Δεν μπορώ να μην πειστώ για την ειλικρίνεια τους και να μην δείξω ανθρώπινη ευαισθησία.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
