| |
Η πόλη ετούτη αδειανή
Και η μορφή της σε’αγριέυει
Σε μιά πλατεια σκοτεινή
Του κόσμου νύχτα σ’άρρωσταινει
Zητιάνοι αλήτες και τρελοί
Και μιά σιωπή που ξεκουφαίνει
Χωρίς αιτία κι’αφορμή
η μοναξιά σε σημαδεύει
Στοά του Αττάλου το πρωί
Θησείο στάση μοιρασμένη
Σε’ αιωνές ήλιους αμυχή
και στην ουσία που σε γδέρνει
Μοντέρνοι ήχοι και κενοί
Στ’Ανδριανού την ρημαγμένη
Κρηπίδα, ετούτη την αυγή
Και οι τουρίστες ξεχασμένοι
Πύργος Ανέμων στην στροφή
Μυρησε βάλσαμο η χλαίνη
Σαν το φιλί που σε πεθαίνει
Πονάει το σώμα η στολή
Ειρήνη μήτρα των θανάτων
Των διψασμένων σου παθών
Και της χαμένης σου φωνής
Ελλάδα Μάνα της Κραυγής
ΜΙΝΟΡΑΚΙ (ΣΩΤΗΡΙΑ ΧΑΤΖΑΚΗ)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
