| Μη μου σβήνεις το φως που τα μάτια σου άναψαν
Και τον δρόμο που έδειξαν μυστικά οι καρδιές.
Μη μ’ αφήνεις εδώ….. σ’ ένα κόσμο που έγινε
Φυλακή και απέμεινε το κορμί στις φωτιές
[I]ποτέ μη μ’ αρνηθείς ….. γιατί μακριά σου εγώ φοβάμαι [/I]
Ρ
[B]Θέλω εδώ εσύ να ‘ρθεις…. να με κρατήσεις
Κι όλους τους φόβους μου εσύ να τους διαλύσεις
Να δώσεις νόημα εσύ…. μόνο με μια σου λέξη
Να πεις ξανά πως μ’ αγαπάς το δάκρυ να μη τρέξει [/B]
Μη μιλάς με σιωπή…. Η αγάπη πληγώνεται
Και η σκέψη δε σώνεται… σαν καρφί που πονά
η ανάγκη σου γίνεται δυνατή σαν παραίσθηση
Και δεν έχω πια αίσθηση …. Γύρνα πίσω ξανά…..
[I]μη πεις πως δε θα ‘ρθεις…. Μη μ’ αφήσεις να λυπάμαι[/I]
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|