| |
η Μονα Λιζα των Λιμανιων ( Ο Μεγαλος Πολικος Νικος Καββαδιας )
ποτε δεν ειχα τιποτα πολυτιμο να χασω
δεν εριξ' αγκυρα σε γη ουτε σε αγκαλια,
ταξιδεψα με τον καιρο το χρονο μου να χασω
ερμα σκουρια οι μνημες μου, αρμυρ' απ' τα παληα
δεν εψαχνα για πολικο τη ροτα μου να ορισει
ουτ' ηθελα τη μανα μου Σειρηνα στη σιωπη,
σε τουτο δω το περασμα τη μοιρα ειχα μεθυσει
και η κλεψυδρα που γυρε σκεπαζει τη ντροπη
κι υστερα ηρθε μια νυχτια που φταιει για τη ζωη μου
μ ενστιχτα που πλημμυρισαν κελλι θαλασσινο
Αγια στιγμη μεταλαβε στο σωμα σου η ψυχη μου
και το φαναρι εσβησε θνητος για να γινω
τα συνεργα μου μαζεψα, αισθησεις μουδιασμενες
και ολα κεινα που εψηναν μ ιδρωτα και ρακη,
ενα λιμανι μου επλασα Ιθακες μαζεμενες
κι ενα γλυκο απ το χερι σου πρωι μια Κυριακη
τ αστρα πια περισσευουνε , αστερισμοι τελειωνουν
σαν ψαχνω φαρο οαση σ ερημο γαλανη ,
κοπαδια αγριοβουβαλα οι σκεψεις μου παγωνουν
λαιενας δοντι αχορταγο, δε λεει να φανε
και ταξιδευω το Νοτια, χαρακες και σημαδια
σε χαρτες πανω που μεθω κι η λαμπα ΄ναι θολη,
μυριζουν οσα σκεφτομαι, με πνιγουνε τα βραδυα
τι κι αν ξυπνω και πλενομαι, το στομα μου χολη
μα δε με νοιαζει, ξερω που τσιγγανα εχει διαβασει
κι ας μη μου φτανουν τα χρυσα γι αυτο το μενταγιον,
σα Μονα Λιζα λιμανιου θα σε βρω στο πρεβαζι
μ ενα λινο ασπρο φορεμα και αλικο κραγιον...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
