|
| Αντίο,μαμά μου | | | [align=center]Δυό χρόνια παρά δυό μήνες στο κρεβάτι,
χωρίς ελπίδα ανάρρωσης απ’την αρρώστια ,που σου πήρε το μυαλό.
Έμεινε το συναίσθημα, η γλύκα στα καστανά ματάκια σου, που μου γελούσαν τσαχπίνικα, κι ας μη με αναγνώριζες πια.
Σου μιλούσα για διακοπές ,που δεν θα κάναμε ποτέ γι ακρογιαλιές κι ουζάκια ,που δεν θα πίναμε ,αφού δεν ξανασηκώθηκες.
Ήθελα μέχρι το τέλος να νιώθεις σιγουριά, πως είμαι εδώ για σένα, όπως κι εσύ τόσα χρόνια για μένα:«χρυσό πάπλωμα».
Απάλυναν αυτά τα δυο χρόνια την καρδιά μου, γλύκαναν τις ανύπαρκτες διαφορές και τις αναίτιες κόντρες μας με τα τραγούδια και τα χάδια «Μ’ αγαπάς ,μαμά μου;»… «Πάρα πολύ »,μου απαντούσες…και νόμιζα θα ταν για πάντα…
Άδειασε το δωμάτιο της φροντίδας σου, που τόσο σου άρεσε, θάμπωσε το καλοκαίρι, ορφάνεψα πια…
Έφυγες μαμά μου,4 μέρες πριν τα γενέθλιά σου…
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 10 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| nikoletatsikoti@yahoo.gr | | |
|
**Ηώς** 02-08-2012 @ 12:21 | .................................! ::sad.:: ::angel.:: | | prince philip 02-08-2012 @ 12:32 | Κουραγιο, ζωη σε σένα και να θυμασαι ότι όλοι όσοι φευγουν είναι στο τέλος ευτυχισμενοι γιατί γεννιουνται στην πραγματικη ζωή, εκεί που δεν υπάρχει θανατος. Γελουν γιατί εφυγαν απο μια συντομη και ανουσια ζωή που ο θεός έχει φτιαξει για να μας δοκιμαζει πριν παμε στην κακονικη ζωή. Όλοι εκεί θα συναντηθουμε και θα είναι ωραία, πολύ ωραία, τόσο που δεν μπορούμε να διανοηθουμε. Η μανουλα σου είναι υπεροχα εκεί πάνω. ::smile.:: | | TAS 02-08-2012 @ 12:42 | http://youtu.be/UVkG9E4I2xo
. . | | martin luther 02-08-2012 @ 13:50 | ::theos.:: ::theos.:: πόσο σε νοιώθω, κάπως έτσι και η δικιά μου δέκα χρόνια πριν, λες και πέρασε μόνο μια μέρα, ή μια ώρα ή μια στιγμή.....απο το τελευταίο αντίο με φιλί και κατανόηση για όλα μου τα λάθη και όλες τις στιγμές που δεν ήμουν εκεί, όχι γιατί δεν ήθελα αλλά γιατί δεν μπορουσα. | | ΛΥΔΙΑ_Θ 02-08-2012 @ 17:29 | !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::sad.:: ::hug.:: | | teteria 02-08-2012 @ 19:20 | ΚΟΥΡΑΓΙΟ. ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ....ΣΚΛΗΡΗ...ΑΠΟΝΗ...
ΣΙΓΟΥΡΑ Η ΜΑΜΑ ΣΟΥ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΕΝΙΩΘΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΑΣ ΜΗΝ ΣΕ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕ ΟΠΩΣ ΛΕΣ....ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΘΑ ΣΕ ΘΥΜΑΤΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΣΕ ΠΡΟΣΕΧΕΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΗΣ . Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΑΝΑΠΑΥΣΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ : ::sad.:: ::sad.:: | | Lionara 02-08-2012 @ 19:55 | ::sad.:: ::sad.:: | | galanidoy 02-08-2012 @ 21:11 | τα σέβη μου...
Στις 6 Αυγούστου έχασα κι εγώ τον πατέρα μου..
Ειναι σκληρο μα αυτος είναι ο προορισμός του ανθρώπου...καποια στιγμή όλοι....μακάρι να φευγουμε οταν ...πρέπει...απο γηρατιά...
Μακάρι να έζησε όμορφα τη ζωή της...
Να εισαι γερή να τη θυμάσαι.. ::hug.:: | | Kostas Houston 02-08-2012 @ 21:25 | Πολύ συγκινητικό πολύ αληθινό. Μακάρι πλέον οι γλυκές αναμνήσεις να είναι για σένα χρύσο πάπλωμα. | | Ναταλία... 03-08-2012 @ 12:08 | Ήθελα μέχρι το τέλος να νιώθεις σιγουριά, πως είμαι εδώ για σένα, όπως κι εσύ τόσα χρόνια για μένα:«χρυσό πάπλωμα».
Εσύ τουλάχιστον θα παρηγοριέσαι ότι έκανες και κάτι για την μάνα σου τι να πούμε και εμείς που ο θάνατος τους γονείς μα βρίσκει χιλιάδες μίλια μακριά .
Να ζεις να την θυμάσαι ::angel.:: ::hug.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|