| |
[align=center]Δάκρυ και γέλιο μάζεψα στης γης τα μονοπάτια
κι απλόχερα τα ξόδεψα στο διάβα της ζωής
και της χαράς αγόρασα κάποια μικρά κομμάτια
που η ψυχή απαίτησε με κείνα να τραφεί
κι αν η ψυχή δεν χόρτασε και συνεχώς πεινάει
ευφράνθηκε και ένιωσε στην όποια της στιγμή
εκείνο το συναίσθημα που έρχεται και πάει
όταν ολοκληρώνεται του πόθου μια ευχή
τώρα τα μονοπάτια μου συγκλίνουν σ' ένα τέρμα
που βγάζει αναπόφευκτα στο χείλος του γκρεμού
και όλες οι αλήθειες μου ακολουθούν εμένα
κι εδώ μπροστά στεκόμαστε στο χώρο του κενού
εδώ μπροστά στεκόμαστε στην άκρη του απείρου
στο χάος να πηδήσουμε σαν έρθει ο καιρός
σ' ένα ταξίδι άγνωστο στο βάθος του ονείρου
ταξίδι που δεν πρόκειται να έχει γυρισμό
[align=center]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
