| |
Αγαπημένε μου Σέιμι,
Δεν μπορώ να το συνεχίσω άλλο πια. Δεν είναι δίκαιο , ποτέ δεν ήταν. Η Τζένι αξίζει κάτι καλύτερο. Το παιδί σου αξίζει κάτι καλύτερο. Συγνώμη που σου αφήνω - για άλλη μια φορά - σημείωμα. Όμως αν ανέβω τώρα πάνω και σου πω προσωπικά αντίο, θα κάνω αυτό που είναι λάθος και όχι αυτό που είναι σωστό. Σ αγαπώ Σέιμι. Και θα σ αγαπώ για πάντα. Όπου κι αν βρίσκεσαι σε αυτό τον αχανή κόσμο ό,τι κι αν κάνεις να μην το ξεχάσεις ποτέ σου αυτό.
Απόσπασμα από το βιβλίο : το γράμμα της Γουίλα
Όλντεν στον Σέιμους Φίνεγκαν.
Τα μάτια σου θυμάμαι στο σκοτάδι
θυμάμαι ήταν πράσινα μα κόκκινα σαν αίμα
θυμάμαι που με κοίταζες , θυμάμαι που γελούσες
όμως βαθιά αγάπη μου , το ξέρω πως πονούσες.
Με αγαπούσες , το χες πει
τον ένιωσα στις φλέβες μου τον έρωτά σου
να κυλά σαν αίμα , σαν νερό
και να γεμίζει το κορμί μου με άφθονο πάθος.
Με φίλαγες σαν να ταν η τελευταία μας φορά
οι καρδιές μας ήξεραν πως δεν μπορούμε να ζούμε χωριστά
μα το μυαλό το είχε αποφασίσει
και η ψυχή στον Άδη πια είχε βαδίσει.
Ο έρωτάς μας γεννιέται και πεθαίνει την αυγή
κάθε φορά που η θύμισή σου με συγκλονίζει
κάθε φορά που τα χέρια σου νιώθω στο κορμί
ένα άγριο τριαντάφυλλο την καρδιά μου ραγίζει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
