| |
Δίνω τα αισθήματα στη χάση
κάποιου χαμένου φεγγαριού
που το 'χει ο ουρανός ξεχάσει
στο βάθος κάποιου πηγαδιού
στον άνεμο τη σκέψη αφήνω
το σώμα μου έρμαιο του νερού
φυσάω και τη μορφή σου σβήνω
που καίει στο βάθος του μυαλού
Και τις αισθήσεις μου ακυρώνω
Όσφρηση, όραση, ακοή
Να μην αισθάνομαι πως μόνο
Με σένα ζούσε το κορμί
Όλα τα σβήνω μα εσύ μένεις
Δεν ήσουνα γυναίκα εσύ
Κόρη 'σουνα της Ειμαρμένης
Που εσύ όρισες να ρθώ στη γη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
