| τώρα που το φως τρεμοπαίζει
και δεν ξέρεις τη ζητάς
κάνεις πλούτο το τίποτα
στη γροθιά τον κρατάς
σφίγγεις τη γροθιά και ξεσφίγγεις
γίνεται χούφτα με μιας
βάζεις τα χέρια στο μέτωπο
χάνεται η ελπίδα για μας
πόσο πολύ με πόνεσε
η αλήθεια, που δεν τη μπορώ
θέλω να σκεύτομαι φράουλες
το ψέμα αυτό που αγαπώ
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|