| |
Στον ύπνο χτες τον πρόσεξα
γερμένο σε λουλούδι
που οι μάγισσες το πήρανε
και φτιάξανε τραγούδι.
Καμιά σκιά δε σκέπασε
τη θέρμη του κορμιού του
σαν το νερό που δεν κυλά
στη λάβα του χαμού του.
Το φεγγάρι φως τον λούζει
κάθε σούρουπο θαμπό
πριν έρθει κι ανταμώσει
της πούλιας το φευγιό.
Κι ενώ η αυγή σαν έρθει
φως στο φως σκορπά
στον ύπνο ταξιδεύει
κάθε ελπίδα που πετά.
Την ομορφιά σα ζήλεψε
της νύχτας η αφέντρα
δε θέλησε στη γη
να πέσει σαν την τέφρα.
Τα χρόνια σαν περάσουν
κι η λήθη σα χαθεί
ο Ενδυμίων πάντοτε
στα όνειρα θα ζει.
Ο κόσμος τον τρομάζει
κι η γη είναι μακρυά
απ' το γαλάζιο νέφος
που χρόνους ξαγρυπνά.
Σαν προσευχή θα σηκωθεί
στο φέγγος κάποια νύχτα
να περπατήσει πριν τον δουν
της μνήμης του τα δίχτυα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
