| Χτύπος βαρύς
Το βήμα του χειμώνα
Ανοίξανε οι αυλές
Και τους κήπους αναμένουν
Τη ρόδινη ανταύγεια
Της νιότης μας
Των αιώνων σιωπή
Ο σπόρος να φυτρώσει
Έρημη γης και εμείς
Ανθηρό των θεών στεφάνι
Ντύσαμε την ύπαρξη
Και χαμογέλασε η μοίρα
Κοίταξε αγάπη
Πως σπιθίζουνε τ' αστέρια
Πως μίκρυνε το σύμπαν
Στον στεναγμό μας να χωρέσει
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|