nadin1974
11-08-2012 @ 23:50 | ....στα θλιμένα τα μάτια μοιάζουμε νηπενθη
σαν ο ήχος της αγίας ψυχής χαμηλώνει
και το φως της αγάπης πεθαίνει,σβησμένο.....
Πραγματικά συγκλονιστικό!
Καλό ξημέρωμα Θανάση! ::yes.:: | |
Celestia
12-08-2012 @ 02:09 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
mipezia
12-08-2012 @ 08:22 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
teiresias
12-08-2012 @ 08:54 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: ΕΞΑΙΣΙΟ. | |
galanidoy
12-08-2012 @ 09:34 | ιδιαιτερη γραφή... ::theos.:: | |
esperia iris
12-08-2012 @ 12:22 | και εγώ....
που έχω πεθάνει απο χρόνια
και έχω θαφτεί
κάτω απο σωρούς ονείρων
μια σκιά εγύρεψα
στη σάλα των χαμένων παραδείσων
σ' ένα σκοτάδι δρόσισα
τα άδεια μου τα χέρια
να βρω ένα φως να κρατηθώ
κι ας έχω στην καρδιά μαχαίρια
μη μου την αρνηθείς
την τελευταία χάρη
αφέντη μου και πρίγκηπα της μαύρης σκοτεινιάς
λίγο νεράκι δροσερό
στα χείλη μου να στάξει
και η φλόγα να θεριεύει
της πρώτης μου γητειάς
και υπόσχεση βαριά
αφήνω στο φεγγάρι
που ενώνει δύο ουρανούς
κάθε που πέφτει η νυχτιά
πριν παίρνει να χαράξει
εγώ απ' την αρχή...
ξανά να ξεψυχώ....
Η τιμή τόσο μεγάλη... και ο κόσμος τόσο μικρός.... | |
ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ
12-08-2012 @ 17:23 | εισαι ωραιος γιατρε!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
ο Γέροντας
12-08-2012 @ 19:27 | Στα πανερια του κόσμου, ανθει μια πραματια
ένα φως και κοματια αγάπης χαμένης ,
πάντα φοβερός στην γραφή.............. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Απεριόριστος
12-08-2012 @ 19:31 | Τα ατόφια καράτια
μιας ψυχής προδομένης.
Υπέροχο?????? ::theos.:: ::theos.:: | |
**Ηώς**
12-08-2012 @ 22:31 | ::theos.::
εξαιρετική αφιερωση Θανάση!!!!!!!! | |
 |
