Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ακρωτηριασμένος αγώνας δρόμου
 
Τίποτα...
Πουθενά τερματισμός.
Μονάχα αγώνας
για μιά θέση,
κι αύριο,
στη γραμμή εκκίνησης,
και πυροβολισμός
υπό τον επιβλητικό σιγαστήρα
της συνήθειας,
στο πιστόλι του αφέτη.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 14
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Το βεληνεκές του κυνόδοντα
      Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
kwstis orf---
12-08-2012 @ 13:46
Ωραιος τιτλος!!!

Πουθενά τερματισμός....υπό τον επιβλητικό σιγαστήρα
της συνήθειας,!!!!!!!!!!!!!!!!!
::theos.::
margatsif
12-08-2012 @ 14:37
Στο μαγγανοπήγαδο της ζωής....... Εύγε!!
teiresias
12-08-2012 @ 14:49
Τίποτα κι αύριο της συνήθειας αγώνας
::wink.::
Plannet Voice
12-08-2012 @ 15:10
βάζεις στην αφετηρία τις σκέψεις σου
και πυροβολείς με τον σιγαστήρα της φαντασίας σου
για το νέο κατοστάρι του προβληματισμού μας. ...........Χρήστος.

τέλειο.........!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ
12-08-2012 @ 15:09
!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.::
Vicky mouse
12-08-2012 @ 15:53
αυτό είναι λοιπόν η ζωή?
ένας αγώνας δρόμου με ακρωτηριασμένα όνειρα??
ακρωτηριάσμένους ψυχικά ανθρώπους από την δύναμη της συνήθειας??
όμως αν το θέλουμε ακόμα κι ακρωτηριασμένοι μπορούμε......
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Celestia
12-08-2012 @ 16:09
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
mipezia
12-08-2012 @ 18:45
όμορφο !!!!!!!!!!!!
::up.:: ::up.::
ο Γέροντας
12-08-2012 @ 20:09
::yes.:: ::up.:: ::up.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
12-08-2012 @ 20:31
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
gerontas
12-08-2012 @ 20:43
καθημερινός αγώνας επιβίωσης... μένει μόνο ένα...να βρούμε τον σκοπό της ζωής και να πάψουμε να περιμένουμε τον αφέτη.. ::up.:: ::up.:: ::up.::
vedova nera
12-08-2012 @ 22:22
::yes.:: ::theos.::
ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ
12-08-2012 @ 23:33
υπό τον επιβλητικό σιγαστήρα
της συνήθειας,....ένας προορισμός δίχως λιμάνι ..ένας αγώνας ίσως άκαιρος,ανούσιος και οι κουρτίνες της συνήθειας σε καθημερινή βάση.....αυτό είμαστε;;;αν ναι ,είμαστε χαμένοι,νεκροί....αν όχι ,αξίζει να το παλέψουμε και να βάλουμε τον ήλιο και την ίριδα στις διαδρομές μας.....Μοναδικό !!!!!!!!!!!!!!να σαι καλά Βασίλη ,οι στίχοι σου προκαλούν ατέλειωτους προβληματισμούς που έχουν τη δική τους ομορφιά .... ::theos.:: ::theos.::
ΜΑΤΙΑ ΨΥΧΗΣ
13-08-2012 @ 07:07
Πολύ σωστά!!
Καλή σου μέρα Βασίλη!
::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο