Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αδιαπραγμάτευτος "…
 Ο Λόγος στηλώνει την Ψυχή Και ο λόγος την γκρεμίζει...
 
Απομάκρυνα το σώμα...
σκότωσα την ανάσα...
δραπέτευσα στα διφορούμενα όνειρα...
μπερδεμένα στον γόρδιο δεσμό ...
εκπέμποντας παραπλανητικά σήματα ...
έκρυψα την μοίρα μου...
μετανάστεψα την ψυχή μου...
μονάχα τα ρούχα μου άφησα...
καθαρά και σιδερωμένα...
για να θυμάστε...
πως κάποτε πέρασα...
καθαρός κι άσπιλος…
στην ανθρώπινη ασυλία…
δεν οικειοποιήθηκα πως είμαι «Άγγελος»…
μα δεν υπήρξα ποτέ Δαίμονας…
δολιοφθοράς κι υποκρισίας…

Αρνούμαι να πεθάνω…
στου ζυγού σας την αστάθεια…
έχεις πρόθεση να με σκοτώσεις…
ανήθικα…
ύπουλα παίζεις ρώσικη ρουλέτα…
γέμισε την θαλάμη…
στο γαμημένο περίστροφο...
σημάδεψε στην καρδιά…
πάτησε την σκανδάλη…
ανοιχτά θα έχω τα μάτια…
δεν φοβάμαι τον θάνατο…
ούτε εσένα…
ούτε κανέναν «πούστη»…
έχω Ψυχή…
η αιτία που κρύβεστε πάντα…
πίσω από κολόνες…
με την κάνη πισώπλατα…

Χόρτασα Αγάπη...
Δόξασα τον έρωτα…
πλημμύρησα από πόθους…
αναρριχήθηκα σε άπειρα πάθη…
βυθίστηκα στις αισθήσεις…
έπαιξα με τις ηδονές…
γεύτηκα ακόρεστους οργασμούς…
αναγέννησα τις νεκρές σας ζωές…
οδήγησα τις υπάρξεις σε οράματα…
διοχετεύσατε μέσα μου ότι δεν γνωρίζατε…
κοινώνησα τα κορμιά σας από εμπειρίες…
κι υπερβάσεις από πολυδιάστατες αμαρτίες…

Τώρα…
οργώνετε με ατσάλινες λεπίδες την μορφή μου...
χαράζετε γκρεμούς στο βήμα μου...
αρνούμενος στις υπερβολές σας…
αποχωρώντας απ’ τις φυλακές σας ...
αδιαπραγμάτευτος…

Υπό-σχεση...
ένα μονάχα θα κρατήσω…
πως Ζω Υπερήφανος κι άμεπτος…
μοίρασα απλόχερα δίχως μιζέριες…
τα περίσσια σας τα χαρίσω...
κρύψτε τα στα σκουριασμένα συρτάρια...
της άπληστης μνήμης…
ίσως ένα ηλιόλουστο πρωινό...
ξυπνήσετε υγιείς..
σε ότι σας δίδαξα…
χωρίς κακεντρέχειες…
δίχως πισωγυρίσματα…
αποβαλόντας τα πρόστυχα μανιφέστα…
που μολύνουν το ατόφιο…
μιας ισορροπημένης και Λεύτερης Ζωής…

Ίσως...
μεταμορφωθείτε σε ήρωες...
μιας απογειωμένης Ψυχής…
Ίσως…
Σας το εύχομαι δίχως πικρία…
για έναν μεγάλο παράδεισο…
στον πληγωμένο πλανήτη της Ζωής…
που τον ματώνετε σαν αιμοβόρα αγρίμια…
χωρίς οίκτο…
χωρίς ντροπή…

Στέλιος Κ.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 1
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οταν πλησιάσεις πρόσεξε σε παρακαλώ μην σκοτεινιάσεις την ψυχή μου,αλλιώς φύγε αθόρυβα όπως ήλθες...
 
Σουλσ
13-08-2012 @ 10:45
!!!!!!!!!!!!!!!!!
Αδιαπραγμάτευτος Αμεμπτος!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο