| |
| | Εξήντα εννέα Χριστούγεννα |  | | | Στην πιο ωραία πρωινή βόλτα τον τελευταίο καιρό. Εγώ ακούω το καινούργιο σι ντι του Αγγελάκα, εκείνη μάλλον θα βλέπει τηλεόραση. | | |
Σε πήρα και πήγαμε μια μεγάλη βόλτα πρωινή σήμερα.
Σε πήγα στο κουτούκι στο Παγκράτι
που μου αρέσει να τρώω με τους φίλους μου.
Πάντα παραπονιόσουνα ότι βγαίνω πολύ με τους άλλους,
κι όχι με σένα.
Φάγαμε και είπαμε ιστορίες απ΄ τα παλιά.
Γελάσαμε κιόλας.
Εγώ ήπια λίγο κρασί, εσύ νερό όπως πάντα.
Μετά κατεβήκαμε με τα πόδια ως το Σύνταγμα.
Περάσαμε χωρίς να μιλάμε από το μεγάλο πάρκο.
Σταμάτησα στο περίπτερο και σου αγόρασα παγωτό.
Σου αρέσουν πολύ τα παγωτά, το θυμάμαι από παλιά.
Ήθελα να σ' ευχαριστήσω γιατί θα μου φύγεις πάλι αύριο.
Δε θα κάνουμε Χριστούγεννα μαζί.
Μετά καθήσαμε σε ένα παγκάκι και ονοματίζαμε τα σύννεφα.
Αυτό είναι σαν τρένο, κοίτα κοίτα ετούτο μοιάζει με δέντρο,
αυτό δε μοιάζει με το μπαμπά σου; (που να θυμάμαι;)
Συνεχίσαμε μετά να προχωράμε.
Και χωρίς να το πολυκαταλάβω σου 'πιασα το χέρι.
Ξαφνιάστηκες! Πέρασε βλέπεις πολύς καιρός από τότε.
Κοιταχτήκαμε,
δε μιλήσαμε,
χαμογέλασες μέσα απ΄ τα δόντια σου,
όπως κάνεις συχνά.
Φτάσαμε στο μετρό.
Ακούμπησα στο πεζούλι,
έβγαλα χαρτί και μολύβι να γράψω ένα προσχέδιο για τούτο εδώ.
(οι καλύτερες ιδέες έρχονται όταν δεν τις περιμένεις)
-Τι κάνεις; ρώτησες.
-Γράφω κάτι, δε θ΄ αργήσω, απάντησα.
Και βέβαια δε θα σου έλεγα ότι γράφω κάτι για σένα.
-Όλο γράφεις και γράφεις, εγώ λέω καλύτερα να ζεις.
-Γράφω ότι ζω, είπα ανόρεχτα.
-Πολύ φοβάμαι ότι γράφεις αυτά που φοβάσαι να ζήσεις.
Έτσι απάντησε η σοφή μαμά μου
και να φανταστείτε δεν έχει διαβάσει λέξη απ΄ αυτά που γράφω τόσα χρόνια.
-Έρχονται Χριστούγεννα πάλι, εξήντα εννιά μετράω, είπε
- Εγώ τριάντα τρία, είπα.
Ήθελα να της πω σ΄ αγαπάω, αλλά δεν της το είπα.
Ούτε της το έγραψα ποτέ.
Μέχρι να φτάσουμε σπίτια μας δεν είπαμε άλλη κουβέντα.
Αύριο θα μου μαγειρέψει πριν φύγει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 16
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Οι μεγαλύτερες άγκυρες είναι οι φόβοι μας | | | |
|
vas
16-12-2005 | πολύ όμορφο Μαρία... | | fevroni
16-12-2005 | μμμμμμμ, νομίζω ήξερα ότι θα σ΄ αρέσει, το σκεφτόμουνα όταν το έγραφα.....ε τι τόσο καιρό μαθήτευσα κοντά σου...κάτι έμαθα | | 0 Rh -
16-12-2005 | αγγίζει... | | fevroni
16-12-2005 | εμένα με τρυπάει και λίγο ρέζους, θενξ. | | ftx
16-12-2005 | προ ολίγου τελείωσα να περνάω τους στίχους απ' το καινούργιο cd του Παπάζογλου, και αύριο κάποια στιγμή ελπίζω να μπορέσω να περάσω τον Αγγελάκα ... εκτός κι αν με γλιτώσεις απ' τη φασαρία | | renouli
17-12-2005 | Καλημέρα, είναι συγκινητικό. Η δική μου η μαμά θα χαιρόταν πολύ αν της έγραφα κάτι τέτοιο! Καλημέρα! | | MARGARITA
17-12-2005 | Πολύ ευαίσθητο, ποιον δεν αγγίζει;;; | | ΚαΤερίνη
17-12-2005 | Καλημέρα, πολύ τρυφερό, αλλά την επόμενη φορά να της πεις το " σ 'αγαπώ" !!! | | KTiNoS
17-12-2005 | xmmm genika den prepei na milame gia thn mama allwn ! Me th dikia mou padws epilthe eirinh otan egine ki egw mpampas :) | | KTiNoS
17-12-2005 | egina ! | | MAKHS KAURISMAKHS
17-12-2005 | Καλημέρα Φεβρωνάκι!!! :) | | fevroni
17-12-2005 | Καλημέρα, ευχαριστώ, αλλά ρενούλι, άμα λέγαμε όλα αυτά που θέλαμε να πούμε τι να πω; ίσως να ΄ταν λυτρωτικό μα πάλι.....ξέρεις συνήθως δεν τα λέμε γιατί φοβόμαστε τις απαντήσεις που θα πάρουμε....ξέρω 'γω; | | margarita paschou
17-12-2005 | Συμφωνώ με Βασίλη!!!!!!!!!!!!!! | | fevroni
17-12-2005 | Μαργαρίτα, σ' ευχαριστώ... | | Εκάτη
20-12-2005 | Φεβρώνη μου!!!!! ...σε αγαπάω πολύ να το ξέρεις! ...δεν είμαστε ποτέ μόνοι εκτός και αν το θελήσουμε! | | επισκέπτης
20-12-2005 | Πραγματικά πολύ όμορφο :( Ξέρεις Φεβρώνη ούτε εγώ με τη μαμά μου λέμε ποτέ ότι αγαπιόμαστε κι ας φτάνουμε τόοοοσο κοντά! Πόσες φορές δεν έχω αναρωτηθεί γιατί... Και η σοφή μαμά μου βέβαια κι εμένα, νομίζω μερικές φορές πως με γνωρίζει καλύτερα απ' ότι εγώ τον εαυτό μου... | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
