Λόγια πικρά τα χείλη σου μου είπανε
Λέξεις σα γυαλιά στο μυαλό μου καρφωθήκανε
Θέλεις να φύγω και να μη σε ξαναδώ
Μέχρι χθες που λέγαμε πως μ’ αγαπάς και σ’ αγαπώ
Σταμάτα πια να παίζεις με τη καρδιά μου
Σταμάτα θρύψαλα να κάνεις τα όνειρά μου
Ψυχή και σώμα εγώ σου δόθηκα
Παιχνιδάκι στα χέρια σου και πληγώθηκα
Πιο καλά θα ήταν ποτέ να μη σε συναντούσα
Τα δυο σου μάτια ποτέ να μη κοιτούσα
Τα δυο σου χέρια να μη με είχαν αγκαλιάσει
Και σαν χάρτινη βαρκούλα να μη με είχαν βουλιάξει
Μήπως ήτανε ένα όνειρο κακό
Μήπως δεν άκουσα καλά για ένα λεπτό
Ας μη μιλάμε πια γι’ αυτό
Πάρε με αγκαλιά και πες μου σ’ αγαπώ